uzun zamandır acı çekiyorum iyiymiş gibi davranıyorum iyi olmaya çalışıyorum bu durum eskisi kadar acı vermesede yinede olduğumdan daha iyiymiş gibi yapmak zorlayıcı olmaya başladı.yaklaşık 2.5 yıl önce bu aşkın pençesine düştüm sınıfımızın en yakışıklısına tutuldum ama tuhaf olan daha önce hiç ilgimi çekmemişti bian da oldu.onun tabi bundan haberi yoktu ben ona sürekli yakın olmaya çalıştım ama o beni yakın bi arkadaşı olarak gördü. genelde iyi olmamıza rağmen sürekli atışırdık ve o beni çoğu zaman görmezden gelirdi. bazen gelip de bi laf atsın da muhabbet açılsın diye resmen beklerdim hunharca... şuan üstünden baya bi zaman geçti ve biz okuldan sonra bi daha hiç görüşemedik ama bu aşk hala beni zorlamaya devam ediyor çok acı vermesede yinede üzülüyorum içimden atmak istemediğimi düşünüyorum ama onu bırakmam lazım biliyorum. yinede zor olmasına rağmen aileme ve arkadaşlarıma sahip olduğum için şükrediyorum onlar sayesinde mutluyum iyiki varlar.bu aşkı aşıp önüme bakacağım günleri iple çekiyorum ve hayırlısı demekten başka bişey söyleyemiyorum...