yaşam tahterevalliye binmek gibi bir ucun ümit,diğer ucunda hayal kırıklığı. ümit ne zaman en yükseğe çıksa,aynı hızla hayal kırıklığını yukarı fırlatmaya başlıyor. ne kadar hızlı yükselmişseniz,o kadar hızlı düşüyorsunuz. bir ümit ,bir hayal kırıklığı,bir ümit,bir hayal kırıklığı,bir ümit,bir hayal kırıklığı ve oyun böylece sürüp gidiyor. ama sürüp giderken , sürekli kıç üstü yere oturan siz oluyorsunuz. bu adaletsiz tahterevalliye binmekten hoşlananlar buyursunlar binmeye devam etsinler,ben iniyorum.

tahterevalli terazi gibidir unutma dostum; sen de dengin birini koy ki karşına mutlu olasın.

@fuzuliye hedefine ulaşmak için bindiğin o tahterevalliyi çok basit bir sebepten dolayı bırakırsan eğer hatayı sürekli baskasında ararsın ve pısman olursun. halbukı hatayı sen en basında umıtlerını o tahterevallıde bırakarak yaptın. bu yuzden tahterevallı senı bir umıt bir hayal kırıklıgı olarak zıptıyorsa sende onu iki umıt bır hayal kırıklıgı olarak zıplatmanın formullerını aramalısın. hiç bir zaman hayallerınden vazgeçme en yakın durakta ınebılecek psıkolojıye sahip olsan bile :)

@anneyemektenevar @makineciyarim pest etmiş değilim cok beğendiğim bir yazıyı sizinle paylastım , kolay vazgeçen birisi değilim elimden gelenin fazlasını yapmayı severim :)

yaşam; doğduğunda ebenin kıçına vurduğu iki tokatla öldüğünde imamın aynı kıça tıktığı pamuk arasında geçen sürede çektiğimiz acılardan ibaret gibi sadece