anonim
yine çok zor bir dönemden geçtim, kendi kafamda kurduğum onca şey... isteklerin ardı arkasının gelmemesi ve doyumsuz olmak. hayatı yaşanabilir kılan şeyler bunlar değilmiş anladım. mutlu olmak için isteklerimizin yerine gelmesi de gerekmiyormuş. İnsan kendine ulaşabildiği kadar hayattan zevk alıyor. ne bileyim, daha 1 hafta öncesine kadar "neden sevgilim yok?" diye üzülürken şu an da her şeyin boş olduğunu anladım. anın tanıdı çıkarın millet, asla yarına denemeyeceksiniz :)

Yorumlar