birgün kalktığınızda önünüzde kahvaltı yapmaktan başka aktivite olmadığı oldu mu hiç? sağlıklı bir gün geçirmek için ve aynı zamanda tek aktivitenizi bile bıkmışlıktan üşenmekten yapamayıp pencere dibine çökmek? öylece geçen saatlerden sonra birkaç satır birşeyler okuyup bir iki saçma sapan tweet okuyup gününüzü hücrenizde başlatıp orda bitirdiğiniz? avize sesi beyninizi uyuştururken sesinizin bile değiştiğini öksürürken farkettiniz mi? ben hepsini ettim hep de edeceğim. çürümüşlüğün zirvesindeki intihar sisteme karşı yapılan en büyük eylem olduğu halde bu zulümleri neden sonlandıramaz insan? gün gelir de daha iyi şartlarda çürüyeyim diye yaşıyorum, yaşamak denirse.