küçükken hep gecenin bir yarısı uyanıp duâ ederdim neden derseniz biraz garip bir düşünce tarzım varmış galiba...çünkü gece herkesler uyurken dua edersem allahım o an birtek benim ettiğim duayı duyup kesin kabul eder diye düşünüyordum. koskoca dünyada sadece benim uyanık olduğumu düşünürdüm, bütün insanlar uyurken dua edemez sonuçta bir tek ben dua edersem duam hem kabul olur düşüncesindeydim küçük bir çocukken. büyüyünce bunun böyle olmadığını fark ettim tabi ama asla duâ etmeyi bırakmadım şimdi gecenin bir yarısında uyanıp dua etmiyorum, ama mutlaka her gece yatmadan önce dua ederim ve gerçekten kalbime iyi gelir bu, sonra sanki hiç derdim tasam yokmuş gibi uyurum... dua eden kalp huzuru bulurmuş unutmayın🙏🙏

anonim bay şu an resmen sana asık oldum

haha aşk da güzeldir ama doğru kişi de.😊
küçükken böyle düşünüyordum işte ben😀 anonimbayan