jaws
az daha büyük bir yanlış yapacaktım sanırım. kırdığın her şeyi düzeltmek (!) için o çok istediğin (!) ikinci şansı verecektim. İnsan aşık olunca görmezmiş gözünün önündeki gerçekleri. o aşk bitince anladım her şeyi. sözlerinin, hislerinin tamamen yalan olduğunu. söylediklerinle, amacının farklı olduğunu. samimi olmadığını, sadece öyle gözükmeye çalıştığını.
sevdim mi? evet. hem de çok. nasıl anlatılır, bilmiyorum ki. çok işte! platonik takıldığım günlerde, neredeyse her gece konuşmaya teşebbüs edecek kadar çok. etrafımdaki kimseye yan gözle bakmayacak kadar. düşün, senin benden haberin yokken bile. hayaller kurup, kurduğum hayallerle gecemi heba edecek kadar. rüyalarımda seni görecek kadar.
İşin istediğim noktaya doğru ilerlediğini fark ettiğim zaman yaşadığım heyecanı anlatmamı bekleme benden. uykusuz geceler artık alışkanlık oldu benim için. hayal kurmak, geceleri yatmadan önce su içmek gibi bir alışkanlık hâline geldi. konuştuğumuz zamanlara değinmek bile istemiyorum. öncesindeki heyecan, o içine ettiğimin arama tuşuna basmakla basmamak arasındaki bocalamam, mesaj yazdığımda gönder'e basana kadar yaşadığım tereddüt, bunlar anca yaşayanın anlayabileceği şeyler. günün her anı, neredeyse her saniye birini merak etmek ne demek biliyor musun? İstesen de, istemesen de kafanda o'ndan başka bir şey düşünememek.. bu hiç başına geldi mi? senin beni sevdiğini düşündüğümde içime dolan mutluluğu tahmin edebilir misin, ya da terk ettiğinde yerini alan hüznün, yaşadığım hayal kırıklığının? kendisini soğukkanlı olarak gören, en son yıllar önce çocukluğunda ağlamış olan birinin ağlamamak için kendisini zor tutması, bazen gözlerinin dolmasına hâkim olamaması.. bütün bunlar bir şeyler anlatıyor olmalı sanırım. ne dersiniz?bütün bunları tekrardan bir şeyler olsun diye yazmıyorum. ya da pişmanlığımdan vs değil. sadece içimi dökmek istedim. ne zamandır içimde tuttuğum duygularımı, düşüncelerimi dışarı aktarmak istedim. benim için bir değeri kalmadı artık. samimi olmadığını anladığım an bitti benim gözümde. artık değil onunla konuşmak, onu görmek bile istemiyorum. yazımı, keşke ona son olarak söyleyebilseydim dediğim o cümleyle sonlandırıyorum: şu saatten sonra ben başkası için yazarım, sen kendin için okursun.!

Yorumlar

anonim
yazında kendimi gördüm resmen okurken tüylerim diken diken oldu.ama bize bunları yapanlar utansın be hiçbi şeyi haketmiyorlar!
anonim
bu kadar ön yargılı olmasan.