kulağımdaki nahif müzik sesi yağmurun narince bedenimi ıslatması benim için huzurdu müzikle beraber içimi okşuyordu adeta. ıslanmamak için etrafa kaçışan insansanlar bir okulun girişine sığınmasımı dersiniz cafelerin önünde doluşanlarmı ama en güzelide vücudu ıslanmaya soğuya alışık olan köpeğin ortaklıkta hiç bir derdi yokmuş gibi dolaşması mı ? ama asıl onun derdi vardı ama biz bencil insanlar kendimizin daha büyük sorunu varmış gibi davranıyoruz.İnsanlar pek sevmez yağmuru ama bilmiyolarki doğa yağmur yağdıkça çoşuyor mutlu oluyordu insanlar ise hüzünleniyordu daha çok içe dönük oluyorlardı gerçeklerle yüzleşiyordu daha çok duygularla hareket ediyolardı.

köpek caresizdi.dertsizlik ne kelime , dert onun bedeniydi.