bi arkadaş yazmış hep platonik diye.. benimde lisede vardı unutmam 3 yılı sürdü.. çoğu kez ona söyleme cesaretinde bulundum. ama yanına gidince söyleyemedim... sonra onu tam 3 yıl değince unuttum. üniversitede sınıf arkadaşıma tutuldum. tipine değil yüreğine, içindeki çocuk sevgisine, olaylara farklı bakış açısına tutuldumm... lisedeki gibi cesaretim de yok. şuan onunla iyi kötü iletişimim var söyleyince bu iletişim de kopacak,benden daha uzaklaşacak gibi hissediyorum... şuan için doğru zamanı ve cesaretimi beklemekten başka bişey yapamıyorum...

İste bu yuzdn ben de sessiz kalmakta israrciyim ama belli de ediyorum ya... İlgilendigi seylerle ilgilenmeye basladim falan... ya bilmiyorum sanki onda da birseyler var ama iste soyleyemiyoruz gibi :(