geçtiğimiz günlerde tramvaydan indiğimde durağın yakınlarında bazı karışık ve anlamsız melodiler duydum. dikkatimi çekti ve sese doğru yöneldim. küçük bir kız çocuğu melodika çalıyordu. önüne duran kutudaki bozuk paraları görünce bu soğukta orada ne yaptığını anladım. bir süre dinledikten sonra kutuya biraz para bıraktım ve yoluma devam ettim. daha sonra tesadüfen izlediğim çocuk işçiler hakkındaki bir belgeselde yardım ettiğimizi sanarken aslında çocukların o koşullar altında yaptıkları şeye devam etmelerine neden olduğumuzu oğrendim. aklıma direk o kız çocuğu geldi ve kendimi kötü hissettim. sanırım ben de onun orada kalmaya devam etmesine neden olmuştum. siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?

kirikanat

farklılık gösterebilir diye düşündüm. çünkü eğer o kardeşimiz öyle devam edemediğini anlayınca melodika çalmayı bırakıp -allah korusun- daha kötü şekilde de para kazanabilir. ama işte gerçekten sizin dediğiniz gibi de olabilir. burda konu çok derinden ayrılıyor gibime geldi, kusuruma bakmayın 🙈

bence burda kötü yapılan bir şey yok. şöyle ki o çocuk dileniyor olsaydı ve sen yardım etseydin bu onu istemeye bağlı emeksiz kazanca teşvik edebilirdi. fakat burada çalışan yaptığı şeyler ve verdiği emekler sonucu kazanan bir cocuk soz konusu. yaptığına devam etse bile bunda ekstra kötü bir şey goremedim. zira paraya ihtiyacı varsa nice kotu ornek yetişkinler gibi dilenmektense ihtiyacı olanı çalışarak kazanmış olur.