düşünün ki yeşil bir elma yediniz ve biri çıkıp diyor ki "hayır o elma kırmızıydı." sizin yediğiniz elmanın rengini sizden daha iyi bildiğini iddia ediyor ve sanki siz yalan konuşmuşsunuz gibi de ısrarla bunu tekrarlıyor. siz elmanın yeşil olduğunu söylüyorsunuz fakat elmayı yediğiniz için de bunu kanıtlayamıyorsunuz. karşınızdaki şahıs sizin dediğinizi kabul etmiyor, kendinizi inandıramıyorsunuz. İşte son zamanlarda insanlarla aramdaki ilişki verdiğim örnekteki gibi. yapmadım diyorum hayır yaptın deyip diretiyorlar, olay geçmiş zamanda kaldığı içinde kanıtlayamıyorum. karşımdaki insan da inatlaşınca sinirleniyorum. beni benden daha iyi biliyorlarmış gibi konuşuyorlar. yapmadığım şey için suçlanıyorum, alttan alacak sabrım tükendiğinden hazmedemiyorum. sinirlendiğim içinde haksız duruma düşüyorum. İnsanlarla arama mesafe koymamak için kendimi zor tutuyorum. bu durumdan o kadar yoruldum ki, daha ne kadar böyle sürecek ve ben daha ne kadar sabırla olabileceğim bilmiyorum. uzun bir yazı oldu kusurama bakmayın lütfen.

İnsanlarla arana mesafe koymamak için niye kendini tutuyorsun ki? hepsinin ağzına burnuna bam bam bam

İşte o zamanda kötü olan ben oluyorum ama haklısın en azından mutlu olurdum

neden kendini kanıtlama çabasına giriyorsun, sen bu şekilde bir şeyleri kanıtlamaya çalıştıkça senin üzerine gelmeye devam ederler. belki bu durum hoşlarına bile gidiyor olabilir. İnsanlarla arama mesafe koymak için kendini tutma, en azından her seyi akışına birak nasıl davranmak istiyorsan öyle davran onlara ve zaten sen mesafe koysan da koymasan da onlara göre kötü olarak damgalanmissin.

bi şey demeyecektim de bunları yapanlar belli dir bak günlük tut bak böyle yazmışım dersin en olmadı @gsfminnaa ya katılıyorum

neye ve kime göre kötü olursun ki? afedersiniz ama onlar kim köpek? hayatında senden daha kıymetli insan değillerdir sonuçta ailen bile değil. ve hayatımızdaki insanların çoğu geçiciyken bu denli sevmemeliyiz belki de. yani sevelim tabii ki ama bi gün onların bizimle olmayacağına kendimizi inandırarak sevelim, bence öyle daha iyi. yani bi gün giden taraf olurlarsa kafanda kendini buna hazırlamış olursun. özetle senin hayatında senden daha değerlisi ve ya önemlisi değiller 😇

sen eşittir ben demeeeektiiiir 🙂

ben. ama tek sikinti ben kendimi kanitlama cabasina girmiyorum. yapmamisimdir ama yapmis oldugumu dusunuyorlardir, varsin oyle düşünsünler. ben biliyorum daa kendimi. bana ne elalemin ne düşündüğünden? devam mi ediyorlar? o zaman hayatimda yerleri yok onlarin. bak mesela dedigin seyi yasadim ben. laf tasiyici olarak nitelendirildim. sinirle bagirdim. sonra da biraktim konustular. baktim ki kendi anlattiklarina baya baya inanmislar, kendimi bilmesem bana da inandiracaklar, konusmalari bitince "bitti mi?" diye sordum. bittigini soylediklerinde tek dediğim şey "peki" oldu. bir de bunu söylerken yüzümde beliren bir gülümseme. pişman miyim? hayir. yine olsa yine yaparim. hatta bir ara bagirarak "yaptim" demiştim. :d ne itim lan ben. neyse. hala sessiz kalirim. daha iyi ya. İspatlamaya calisma kendini. sen nr kadar calissan da bir fayda etmeyecek. degmez onlar icin. kimsr için degmez. sen kendini bildigin müddetçe cevir kafani hayatina bak. ayni ortamda bulunmamiz gerekmese suratlarina bakip selam vermem. gerci onlar vermiyor ama insanlik sende kalsin. mecbur kalmadigin müddetçe konusma. daha iyi oluyorsun. :)