tchaikovsky-autumn

bazen,herkesin, hayatıma girmiş ya da hayatımın dışındaki herkesin bir şekilde bir yerinden tutunabildiğini görüyorum.bense beceremiyorum bunu..

hep aynı yerdeyim.kaldığım yerde bile değil,daima en başında.. kaldığım yer yok,hiç başlamadım.

nefret ettiğim, aptal olduğunu düşündüğüm bu insanların, böylesine usanmadan, istekle var olabildiğini görmek mutsuzlaştırıyor beni. bense çizdiğim bu kayıtsız varoluş çizgisinde, insani tüm his ve eylemleri reddediyorum.

reddedişim yorgunluğumdan ve bu tanrısal bir yorgunluk.

tek isteğim, herkesten uzak, silik bir yerde - yer diyorum çünkü burası kesinlik kazanmış bir mekan değil- tüm zamanımı hayal ederek ve kitap okuyarak geçirmek.

dostoyevski haklı, anlamak ağır bir hastalık.

senin entellektüelvari özelliklerin olmadan var olabilen insanlar tanrısallaştırdığın özellikleri önemsizleştirmesi canını çok sıkmış olmalı. bu yönünü itici bulmakla beraber zaman zaman aynı şeyleri hissetmem de benden bir itiraf olsun. yine de hayatı ensesinden yakalayamadıktan sonra kolumuzun tanrısal gücünü ne kendimize ne de başkasına kanıtlayamayız öyle değil mi?

@camfincan entelektüellik farklı bir husus. bununla birlikte, insanları sevmeme rağmen hepsinin bende aynı derecede saygı uyandırdığını söylemek koca bir yalan olur. önemsizleşen bir şey yok ,senin de yaşadığın gibi, herkes,bazen 'diğerlerini' önemsizleştirir hepsi bu. İyi geceler sevgili yazar

çok iyi yazıyorsun bizimle kal. 1-2 sene önceki ruh halimi görüyorum sanki sende. hiçbir şeyi umursamadan uzay boşluğundan aşağı düşüyor hissi. gelecek planlarımdan birisi hayvanlarla beraber yaşayıp olabildiğince kitao okuyabilmek. ama sanırım ikimizinde dileği olacak gibi durmuyor. sabah 8, akşam 5 çalış mantığı ile anca hayalde kalır.

@alpheratz bi haber okumuştum,yanılmıyorsam amerika'da,kırk elli yaşlarında bir adamın, ailesini,işini kısaca yaşamını oluşturduğunu düşündüğü her şeyi bırakıp , ormanda yaşadığıyla ilgili bir haberdi. adam röportajda gerçek mutluluğu bulduğundan söz ediyordu. kim bilir belki bir gün biz de , bize ait olmayan o masanın başından kalkıp,güzel bir ormana koşmaya başlarız

bu dediğini rüyamda bile gördüm. beyaz bir kurdum ile kulübem vardı. ağaçlardan yaptığım raflar kulübenin duvarlarını oluşturuyordu. elimde baltam odun kırıyordum. kendi kendime "bir batırmadığımız ora kalmıştı zaten" dediğim olmuştu ama olsun... hatta bir youtube kanalı var adam ıssız bir adaya veya bir ormana gidip sıfırdan ateşi buluyor bıçak, balta filan yapıp ev yapıyordu izlerdim onu hep. İstersen bulup atayım linki onaylarlar herhalde.

@alpheratz ahah elbette izlemek isterim. seninki daha cesur bir yalnızlık fikri, ben senin kadar iddialı değilim :)

bu var bir de bunun daha uzunu adaya bırakılan kendi kendine denizden bulduğu şeyleri yiyerek beslenen adam vardı da onu bulamadım bulursam atarım. ne demek iddialı değilim druidiz biz ahahha

@alpheratz yarın bunları tek tek izliycem. ahaha iddialı olmamak değil de, hayallerimde tembelim diyelim . yani ev falan hazırdı,kendim yapmayı düşünmemiştim hiç :))