evet yine ben,tam iki sene önce bu zamanlarda yazmaya başlamıştım kendi blogumda can parçamı kaybettikten sonra kendimi bi yerlere kusmam gerek içimde tuttukça baktım ki saçlarım dökülüyor ama artık toparladım kısa bi özetini geçeyim dedim son iki senemin size.kocaman bir ev ve iki aynı kanı taşıyan erkek düşünün abi kardeş ama bu iki kişi bu zamana kadar hiç anlaşamamış ve kavga gürültüden başka bir konuda bir araya gelemeyen iki erkek ama iki senede o kadar değişiklik olduki şimdi can ciğer birbirinden ayrılamayan iki birbirine bağlı can oldular sanırsam artık alıştık birbirimize 18 senede yapamadığımızı iki sene içerisinde yaptık keşke can parçamda görseydi diyorum bazen içimden ama zaten görüyor diyip amann beeee diyorum haa bu arada 35 kiloda verdim iki senede bunuda hatırlatayım size baya zayıfladım ama oda sıkıldım diye yoksa vücüdum ile bi alıp veremediğim yok.bu iki senede çok farklı şeyler ile karşılaştım hiç beklemediğim insanların yazılarımı okuduklarını öğrendim bu biraz beni şaşırtmış olsada çok mutlu etti bir gün sivas beşiktaş deplasmanına giderken mustafa abimin 'ahmeeett sen büyük adam olucaksın ' demesiyle bi şaşkınlık ile neden abi soruma ben senin yazılarını çok beğeniyorum demesi. mahalledeki süleyman abinin 'ulan geçen senin yüzünden içtim' demesi ile devam etti bunlar,ilk başlarda kendime yazıyorum dediğim bu yazılar meğerse nelere kadar ulaşmış bu beni çok mutlu etti ulaan dedim kendi kendime yazmalısın ahmet sonuna kadar yazmalısın ama gel gelelim ayda bir yazı ile kendimi tatmin ediyorum bazen üç ay yazmadığım oluyor nabayım ki bazen kelimeleri bak yine amann diyip yazının sonuna yaklaşıyorum ama bu sefer söz veriyorum sürekli yazıcam tatilde bitti okul açılıyor o yurt odasında elbet sıkılıp yazıcam yani merak etmeyin.kendinize iyi bakın ve barış ile kalın...