son zamanlarda iyice artan gelecek kaygim ve onunla dogru orantida artan tembelligim hayatin gerceklerine olan tahammulsuzlugumu dahada arttiriyor.dogada hayvanlarin avcidan kacarken kullandigi stresin biz insanlarda baska konularda daha fazla kullanilmasi cok sinir bozucu.zombi kiyameti gibi bir dunya genel ihtiyaclar ve yonetim konusundaki buyuk sikintilae disinda stres konusunda cok daha iyi bir dunya saglayabilirdi.

21 yasindayim bu zamana kadar bir cesit kozadaydim tirtilken girdim suan kelebegim kanatlarim var ama ucmak istemiyorum dunya cok degismis hala cocugum hala bu gercekleri kaldiramiyorum

dunyada normal olmak icin ruhumuzum bir bolumunu felc etmemiz gerek.ilkeliz cok fazla ilkeliz daha medeni bir gezegende daha medeni bir irktan olmaliydim.

her sey cok sinirli.her gece hayatta kalmak icin bu gri dunyanin sacmaliklarina katlanmak zorunda oldugum gercegine ikna olmakta zorlaniyorum.yasamak icin oldur yasamak icin cabala yasamak icin kendine yalanlar soyle.peki yasamak nedir?sadece bir sahne..neden sonucla belirlenmis bir senaryo neden sonucla belirlenmis roller kalaniysa savas.asker olarak dog asker olarak cabala baskalarini ez oldur rutbeler atla ve yasamini surdur.is hayatinda ogretim hayatinda yaptigimiz sey bu.cunku dunya sinirli kaynaklar sinirli ve biz hizla cogaliyoruz.birilerinin olmesi gerek birilerinin kole olmasi gerek.daha buyuk rutbelilerin rahati icin.yasa ya da ol kuraliyla donen bir dunyada yasamanin aci vericiligine ve bunu basarmanin her insana uygun olmadigina ettigim bir isyandi bu.bu gri dunyanin bir kapisini istiyorum arka odasini perdeyi kaldirmak istiyorum sahneden ve rol yapmaktan kurtulmak istiyorum ozgurlugu istiyorum ve bunun olum olmamasini istiyorum