son uç yıldır usanmadan aynı duruma düşmek, dustugum halde ısrarla bunu yapmaya devam etmek tam bana yakışır hareket. bu zamana kadar kiminle dalga gectiysem kanka oldum. bu olay da zirve diyebileceğim bundan iki sene önceydi. sınıfta otururken gelene geçene gömüyoruz arkadaşla az gulelim diye. yıl içinde kiminle dalga gectiysek kanka olmaya başladık, hatta tekiyle 1.5 ay süren bi ilişkin bile oldu. bu sene yine aynı duruma düşecem. yine sınıftan biriyle dalga geçtim ve şimdi nasıl olduysa konuşmaya başladık. tükürdüğümü yalamaktan başka bisey değil. allah cezamı veriyor yine. neyse özetle siz siz olun büyük konuşup insanlarla dalga geçmeyin

omzum da bir yük, biraz yorgun gibiyim mi ne . yıllarca ne için yaşıyoruz ki biz diye düşünmekle yıllarımı heba ettiğimi son iki yıldır farketmiş olmak. eskiden kalma çuvalla yapılması gereken şeyin üstüne şimdinin yapılması gerekenler eklenince cidden yoruluyor insan. unutmamak için yapılacaklar listesi yaptım . cüzdanımda taşırım, arada açar bakarım bugün hedeflerin için ne yapmışım diye. birseyi hedef belirlemek onun gerçekleştirmek için bir yol belirlemek, belirlediğin yolda uygulamaya geçmek... İnsan hepsini bir kere de yapıp işin içinden çıkmak istiyor ama oda olmuyor. İşte bu nokta da sabretmek denilen şey devreye giriyor. dünyanın enn zor en pis şeyi. hedeflerin izinde tane tane adım adım ilerlemek lazım . ama ben isterdim bu süreçte yanımda olacak bi eş dost. eş yok dostlar başka şehirlerde . çok yorulacam bu yolda ama senaryoları yazdım bi kere artık geri dönüş yok

havalar iyice soğudu, dostlarım uzaklarda ve aylardır eve gitmiyorum. şehrin tadı iki gündür yok. gordugum, gordugumde tanışmak istediğim güzel insana uzaktan bakmayla yetinmek zor. ne yer ne içer bilmiyorsun. adını başka bildiğin hiçbir şey yok. ortamına girme planların suya düştü. yani sıfırlardayım . doktor derdime bul bir çare ! neyse tamamen zamana bıraktım bakarsın talihim döner

"kafamda deli sorular" günlerim geri geliyor. çünkü yıllardan sonra gordugumde beni heycanlandıran bi kız gordum. hayal etsem yine bu kadar güzel olamaz bir kız . İşin garibi bütün gözler kızın üzerinde . kız olsun erkek olsun herkes ona bakıyor. neyse instagramdan buldum bakıyorum resimlerine icimde bi enerji patlamaları bi sevindirik haller. geçen içimden günde bu kıza on erkekten mesaj gelmiyorsa bende boeing747 değilim diyorum. bu iş öyle mesajla, gidip masasına otup konuşmayla olacak bisey değil. bu kızın ortamına nasıl girecem nasıl tanışacam diye kafa patlatıyorum şimdi. arkadaş çevresindeki erkekleri tespit ettim, onlarla nasıl tanisirim diye hesap kitap yapıyorum. neyse hafta başında çalışmalarıma başlıyorum. hadi hayırlısı

vizeler sonrası havaların soğuması sinir bozucu bisey olamaz. havalar soğudukça tembellik sardı beni. memlekete gitmedigim halde dört gundur okula gitmiyorum. kyk bunalımı denen şey bu heralde. bu bunalımdan nasıl çıkacam bi taktik verin ! z-1-5 mediccc

geçen ki kazadan sonra türkiye nin kasis rezervinin %90 nı artık omü de ve r11 de giderken sallana sallana düşüncelerim baya bi çorba oldu, kendimi körfez sahilinde yavuz çetin dinleyip sigara içerken buluyorum. yahu ben ne ara bu kadar melankolik oldum, sevgilim yok sevdiğim yok. tek derdim ay sonunu getirmek . cevremde güzel insanlar var falan. şimdi farkettim meğer bana ekşın lazimmış. düzen bana yaramıyor yahu. böyle düşünen insanları toplayacaksın bi adaya yiyeyez birbirimizi . taki " ey düzen, ey sükunet nerdesin, geldiysen iki kere kapıya vur " diyene kadar. malum herşeyin fazlası zarar. eğer sınırsızsa adil kullanım kotası getirilsin, kotaliysa 16 gb falan olsun . bir şekilde dengelemek lazım bunu. fazla düzende yaramıyor adama fazla ekşında . özetle canım çok sıkılıyor

kafamdan bi senaryo yazdım, hiç bilmediğim şehirde, hiç bilmediğim sokaklarda, tadını bilmediğim yemekleri ve insanları olan biryer, eskişehir , ve dünyalar tatlısı bir yaz aşkı, biteceğini bile bile birşeyler yaşamak , bilmediğim şehrin bütün sokaklarina onunla girmek, rüzgar nereye estiyse oraya gitmek . aklımda yazdigim senaryoyununda iyisini yaşadım bonus olarak bide dünyalar tatlısı bir kız tanıdım , şimdilerde yine bi senaryo yazdım, yeni bir şehir, gezilip görülecek yerler, yine evden uzakta ve tamamen doğaya bırakacam kendimi, bisikleti alıp dusecem yollara. yanımda sadece çadır, yiyecek birkaç birşey ve bir yol arkadaşı . doğru zamanın gelmesini bekliyorum ve herşey çok güzel olacak