sarisinnn
çocuğa derdimi anlatıyorum. böyle böyle oldum diyorum, kötüyüm işte anlamasını sağlamaya çalışıyorum. bana gelip ahhh ahh zamanında bende çok yaşadım, neler yaşadım bi bilsen diyor. abi banane şimdi senin zamanında yaşadıklarından. ben güncel yaşıyorum ya hani azcık telkin etsen. zamanında bende yaşadım bak böyle böyle yap desen daha iyi değil mi ? hep vardır bu rol çalma olayı ya. birine derdini anlatırsın, o da bir şey mi diye başlar kendini anlatır. ulan bir de ben dert anlatan biri de değilim, 40 yılın başında birine açılasım geldi, patlamak üzereydim, anlattım. daha da sinirlendim. yalnız olan insanlara baya özeniyorum yalnız. ama böyle saf kaliteli yalnızlıktan bahsediyorum. herkes hayatının bir döneminde öyle yaşamalı bence. ne aile, akraba ne arkadaş ne sevgili olmalı. velhasıl zor günler yaşıyorum, her sabah uyandığımda bugün bir şey olmaz inşallah diye uyanıyorum. bu arada aşk acısı çeken arkadaşlara bi tavsiye; zamanında bende aşk acısını fazlasıyla abartan bir insandım ama sonra evde, ailede huzur yoksa zaten huzurlu bir sevgililik de olmayacağını fark ettim, aşk acı yaşamaya vaktim kalmadı. abartmayın arkadaşlar, o da bir insan ve inanın karşınıza yeni birisi mutlaka çıkıyor.
sarisinnn
konuşmaya başlayalı 2. günden "ben seninle evlenince...." diye cümleler kurmayın baylar. çok samimiyetsiz oluyor üstelik artık yemiyoruz bu numaraları.