uykumu alamayınca bütün günüm çok sinirli ve gergin geçiyor. neden uyumayı bu kadar seviyorum? oysa dünyada yapılacak çok iş varken neden ölümün kardeşi olan uykuya bu kadar düşkünüm? ölünce zaten sonsuz uyku var. tabi ya, oda cennete gidersek var dimi. birde öbür türlüsü var ki allah korusun. allah korusun diyorum ama allahın beni koruması için napıyorum? en basitinden günde 5 vakit toplam bir saatimizi alan namazı bile çogu kez kılmıyorum. hatta bazen kendimi kaderle kavga ederken buluyorum. bazen yakınımdakilerde beni kaderle kavga ederken buluyor. yapma bırak kader en iyisini yazar diyorlar. bir müddet kabullenip sonra yine... benim alfabemdeki kelimeler bir araya geliyorlar, defalarca deniyorlar ama 'imkansız ve boşver' kelimelerini bir türlü oluşturamıyorlar sorun burada sanırım...

uykuya düşkünlüğün aslında o imkansiz ve bosver kelimelerini dışarı vuramayan alfabenin ruhunu yormasi ve bir sure sonra sen farketmesende dunya isleri icin ugrasacak gücünün kalmamasi. surekli uyuyorsan uykuyu seviyorsan buyuk bir bosvermislik icindesindir. kendine biraz vakit ayir. kendini dinle hayatin guzel yonlerini bulmaya calis ve hep senden kotulere bak ki kadere isyan etmek yerine haline sukredersin.:) @sapsaskin

4 yorum daha var, göster