bisiklet sürmek sanırım hayatımda öğrendiğim en büyük şey. bile isteye yoruluyosun ama bunu inmeden anlamıyorsun. sanırım tek sıkıntı uzun süre oturduğunda verdiği rahatsızlık :d İlk başta düşe kalka öğrendiğimiz vücudumuzda izler bırakan spor yapmayanların bile spor olarak öne sürebileceği bir şey. arkadaşlarımızla yarış yaptığımız günler, arka lastiğe şişe sıkıştırıp motor havası verdiğimiz günler.. tekrarı olmayacak geri gelmeyecek güzel günler. İnsan en çok çocukluğunu özlüyormuş parkta birilerinin onu salladığı havadayken gözünü kapattığı günleri camdan anne su ver diye bağırdığı günleri. umarım ileride çocuklarımıza özleyeceği bir çocukluk yaşatabiliriz

hani çocukken bisikletlerimizin şamyel sibopları araba sibobu veya bisiklet sibobu olurdu ya, araba sibobu fısaldığında şişirmek kolaydı ama bisiklet sibobu fısaldığında şişirmek için bekle ki baban bisikletçiye götürsün :) he birde frenler patlayınca ayağımızı arka tekere sürter durdururduk. 92-93-94-95-96 li yıllarının çocukları olarak şanslıydık bence

7 yorum daha var, göster