ulan çocuklar gibi olsak ya keşke. geçen gün iki küçük kız çocuğunun diyaloglarını izledim de o kadar saf ve çıkar içeriği olmayan bir diyalogtu ki bakıp bakıp sırıttım. sonra onlarla soru sora sora muhabbet ettim çocuklar öyle güzel varlıklar ki tatlı söz eden birine hemen güler yüz ve cana yakınlık gösteriyorlar. birinin adı sahra diğerinin adı damla'ydı. damla olan çok tatlıydı biran benimde çocuğum böyle olsun dedim daha sonra uzun bir sure birlikte konuştuk sonra ben yine onların oynarken bir birlerine söyledikleri sözleri dinleye dinleye güldüm. çocuklar gibi hayatın gerçeklerinin farkında olmasak ve sadece oyunu düşünebilseydik...

çocukların duyguları o kadar temizken sonra bu hale nasıl gelebiliyoruz bilmiyorum . onlar insana huzur veriyo, hayır ben gelmişim 19 yaşına gelen misafir çocuklarıyla oturup sohbet ederim resim cizerim oyun oynarim onların sevgisi basit arkadasliklardan daha değerli bence :)

3 yorum daha var, göster