ben boyle degildim.girisken, dobra dobra, neseli, etrafimdakilere aldirmadan eglenmeme bakardim.simdi ise utangac, cekingen, kimseyi kirmamak icin konusmuyorum bile.kimseyle uzun sure goz goze gelemiyorum.resmen icime kapanmis etraftakilerden biseyler bekliyorum.bu hayatimin kirilma noktasi mi yoksa hep boyleydim de sadece suan ki duygularimi mi bastiriyodum bilemiyorum.keske eski ben olsam belki o zaman daha farkli olurdu hersey.son olarak bu gece benden size gelsin "o eski halimden eser yok simdi".hayat yordu abilerim ablalarim dostlarim...

o zaman hadi bir iki duvar kur kendine. ama kendine güvenerek yap bunu. birilerine kendini çok fazla açmak zorunda değilsin. yavaş yavaş güvenirsin insanlara da.. konuşursun. ve kimseyi kırmamaya odaklanma. şekil a. gördüğün gibi sen kırılıyorsun. deniy

22 yorum daha var, göster