1995 yılında bosnada çekilmiş bir fotoğraf var. o fotoğraftaki kadinin adi meliha vareşenoviç. savaş ve soykirim zamani silahların onunde basi dimdik yuruyen modern bir kadin. aslinda kendine direniyo meliha hanim. tum huznune ve tum dunyaya. simdiki halimizide buna benzetiyorum. hepimiz sakin ama hic sonmeyen bir ofkeyle yasiyoruz. ama umit ozdagin dedigi gibi bu millet ofkesini şuan için evlerine türk bayrağı asarak, “şu çılgın türkler” kitabını bir milyon adet satın alarak ve şehit cenazelerinde sakin fakat öfkeli durarak gösteriyor. turkiyenin yugoslavyalılaştırılmasına yada afganistanlaşmasına engel oluyor. bu sakin ve tepkisiz durusumuzun sebebi yorgunlugumuz yada gunumuz modernligine karsi koyabilecek irademizin olmamasi olabilir. ama bu etkenler sahip oldugumuz duygularin olmadigini kanitlamaz. ha bu arada yugoslavyalilastiramadiklarimizdan misiniz?

siradan bir ortadogu ulkesimi? eger oyle olsaydi su an almanyada lanetlenen bir multeci olurdun dilenirdin felan. bi soz vardir duymussundur ilber ortayli demis ' turkler olamadan dunya tarihi yazilamazdi ' diye. ben tum varligimla buna inaniyorum. ama sen inanmiyorsan tabiki bir ortadogu ulkesi gibi zavalli hissedersin kendini. bastan yenilmis olmayi kabul edersin mesela. yurek isi biraz.

6 yorum daha var, göster