İçimde öyle bir sıkıntı var ki. kendim bile tam olarak çözemedim henüz ne olduğunu ama bildiğim bir şeyler var. gülmek istemiyorum bu ara. hiçbir şey mutlu etmiyor beni. en yakın arkadaşım da sesimden anladı. kebelek bişeyin var senin dedi. ben de biliyorum bir şey var bende ama henüz çözemedim. evdeyken hiç ağlamadım onlar birikti galiba. deli gibi ağlayasım var. hıçkıra hıçkıra hemde. bazen ben bile anlayamıyorum kendimi niye böyle mutsuzum bilmiyorum ama mutlu olmak için de bir sebebim yokmuş gibi. ben annemi özledim ya. dizlerine yatıp başımı okşamasını özledim. evet daha yeni geldim samsuna ama ne yapayım ana kuzusuyum ben mutlu olmayı unutmayın siz 😉

sanırım bizim aslında küçük gördüğümüz huzursuzluklarımızın ya da sorunlarımızın birikmesi sonucu böyle oluyor.o anda anlamıyorsun bir sebep bulamıyorsun ama düşündükçe sorun çıkarıyorsun.dert bulmaya başlıyorsun.böyle zamanlarda bizi mutlu eden şeylere yönelmek gerek yoksa düşünüp durmak daha büyük sorunlara yol açabilir.ne yapmayı seviyordun o anda huzurluydun onlara yönel.valla kebelek ben de öyleydim son zamanlarda ama bu durum insanın içini karartıyor.temiz hava iyidir rahatlatır insanı.bugün biraz dolandım ve gayet iyi geldi.neşelen dedikodu meclisinin kebeleği :dmutlu olmayı sen de unutma :d

6 yorum daha var, göster