uzun yıllardır devam eden bir ilişkim var. erkek arkadaşmın seçtiği meslek onunla bir geleceğimizin olmasını engelliyor. esasında sadece sevgi herşeye yeter. insan sevince görmezden geliyor bazı şeyleri. sevgi bitince gerçekler su yüzüne çıkıyor. peki şimdi soruyorum bir insan sırf senelerin, anıların hatrına sevmediği halde o insanın yanında kalmalı mıdır?

o benim ilk sevgilim.başka bir erkek tanımadım.en iyisi o sandım.yıllarca bana uygun olmayan huylarına katlandım.zamanla benim hoşlanmadığım kendisini beğenmiş bir insana dönüştü.sen benim gibisini bulamazsın çok şanslısın vs. gibi sözler söylemeye başladı ve davranışlaryla da bunu belli etti.aşırı kıskançlk herşeye karışma huyuda var tabii.ben ona uymak zorunda değilim ki.herşeye rağmen yıkıcı değil yapıcı olmaya çslışıyorum:(

6 yorum daha var, göster