bundan 3 yıl önce ona bir gece mesaj attım,& #39;Biraz umrunda olabilmek için umrumda olan herşeyi yakarım uğrunda..& #39; yazdım gönderdim, cevap gelmedi, gelseydi yakardım. ama o kibrit o an yandı sonuna ulaştı ve ben yandım, belki kendimden başka bişeyi yakamadım ama kül olmayı öğrendim.

çok yobaz gelecek belki, hatta belki inanmıyor bile olabilirsin ama çok yazmak geldi içimden. evleneceğin insan değişmiyor biliyor musun? aslında gözünün nuru olacak kadın için sadece doğru zamanı bekliyorsun ve eninde sonunda bir şekilde tanışıyorsun. mutlaka bir vesile oluyor yani. duygularını hafife aldığımı düşünme ama sence aşk bu kadar basit olabilir mi? birden fazla insana duyulabilecek kadar. yanıp kül olacak ne vardı? kendini yakacak ne vardı? evleneceğin insanı bekleyemez misin? hem kendini sadece bir insana özel kılmak, o kadar değerli hissettirir ki. onun hayali bile mutlu eder inan. bana sorarsan şu an bile sevebilirsin onu. uzaktan uzağa hiç kırılmadan. tanımadan. kutudan çıkacak hediye gibi. az önce arkadaşımla bu konu hakkında muhabbet ediyorduk da biz biraz. o yüzden bi yazayım dedim. neyse. öyle işte.

3 yorum daha var, göster