tabi bizde de her şey lay lay lom değil. herkesin derdi kendine tabi. sonuçta benim derdim başkasını benim kadar üzmez. kimse bilmez içimde ne fırtınalar kopuyor ama gülümsüyorum işte. gülmek zorunda kalıyorum belki de etrafımdakilere daha iyi gözükmek için. bilmiyorum bazen de öyle oluyor ki tek bir kelime birinin söylediği tek kelime beni geçmişe götürüyor. en kötü huyum da bu belki hiç bir şeyi unutmuyorum. bana yapılan iyiliği de kötülüğü de unutmuyorum unutamıyorum. keşke elimde olsa da hatırlamasam. bütün kötü şeyleri unutsam. o tek kelime o kadar basit ki ama benim içimde ne gemiler yıkıyor o kelime.
tabi her ne olursa olsun gülmek zorundayım etrafımdakiler için annem için

o yüzden en ufak kelimelerin de alınıyorsundur. fedakarlık yapıp karşılığı beklediğin gibi olmayınca kırılıyorsun. ben de öyleydim, şakadan bile söylense içime dert olurdu. ama sonra oyalanacak başka şeyler buldum. oyun oynamaya başladım. ailemin yanında sohbetlere katılmaya başladım. kitap okuyordum. bazen kitap okurken müzik dinliyordum. zamanla da çokta kafaya takmamaya başladım. odak noktası haline getirince zarar görüyorsun :d sen de oyalan belki yakınındalardır, biraz kafanı dağıtmak zor olur senin açından ama güvendiğin biri varsa, ona dök içini rahatlarsın. ya da olmadı kır gitsin, seni kırmaktan çekinmeyeni sen üzmemek için uğraşma. biliyorum şuan kötüye teşvik ediyor gibiyim ama bazılarına müstahak. :d kaybederim korkusuda olmasın, haketmiyorlar seni demek ki

11 yorum daha var, göster