belki yarın soğukta uyanmanın bir anlamı olur, sana çay pişirmek gibi. ayaklarımın ucuna basarak yürürüm yataktan kalkınca. tahtalar gıcırdar. hayır, zamanla öğrenirim hangi tahtaların ses vermediğini. sonra ne yaparım? uyanmadı, çayın hazırlandığından haberi yok diye sevinirim. bütün hayatımı, en ince ayrıntılarına kadar düşünerek hesapladığım iyiliklerin hayaliyle geçirdim artık ne olacaksa olsun istiyorum. gerçekten ne olacaksa olsun ..

ben insanin tamamen yalniz oldugunu, yalnizlik icerisinde oldugunu kabul edemiyorum. çünkü kendisi var. üzgünüm. hayati kaciriyoruz evet. ve evet yorulduk. ama yine de ayakta duruyoruz.

3 yorum daha var, göster