arkadaşlar bişey söylemek istiyorum belki yadırgayacaksınız belki sanane diyeceksiniz ama o kadar küçük şeylere üzülüyosunuz ki şöyle bi hastane koridorlarına bi çıkın oradaki insanlarla bi gözgöze gelin onların çaresizliğine bi tanık olun onların kaybetme korkularına bi görün o zaman aşkınızın eksikliğini sevgilisizliğinizi unutacaksınız boş şeylere üzüldüğünüzü göreceksiniz

elbette doğru diyorsun hepimiz bunu yaşiyoruz o koridorlarda. ama insan "aa bu çok basit ben buna üzülmeyeyim" diyemiyor. son otobüsü kaçırıp üzülebilirsin,paran biter üzülebilirsin,en sevdiğin kiyafetin giyilmez hale gelir üzülebilirsin. bunlar gayet normal.insan neye üzülmemesi gerektiğini kolayca seçemiyor.

4 yorum daha var, göster