biraz yoruldum sanki hep başkalarını üzmemeye,kırmamaya,incitmemeye çalışmaktan.evet yoruldum hemde o kadar çok yoruldum ki nefes alamıcak kadar kalbim sanki dayanmicak gibi oluyor bazen.değer verdiğim sevdiğim kim varsa herkes ama noksansız herkes beni kırabiliyor ama ben yapamıyorum.sonra gelip bişi olmamış gibi devam ediyoruz bazen belli etmiyorum ama bende artık sıkılmaya başlıyorum.bende herkes gibi olmak istiyorum bazen ama olamıyorum.nedendir bilinmez çok denedim ama olmadı hep vizdan azabı duydum.bu böyle gelmiş böylede gider sanırım ama demem o ki benim gibi olanlar için hayat gerçekten bazen çok dayanılmaz bi hale geliyor.ama sessizliğimi bozmamaya içime dökmeye kuytu köşede ağlamaya devam edicem.erkek gibi ağlicam hemde sesimi içime gömerek hıçkıra hıçkıra...

hayat bana da dayanılmaz geliyo artık be @sessizincir o kadar yoruldum ki bende insanlarn düşüncesiz iğrenç tavırlarından bıktım. geçmişim birakmiyo peşimi sevdiğim insanla kavuşamıyorum her gün eriyorum bitiyorum hayat o kadar yordu ki beni bu yaşta bu acı ağır gelmeye başlıyo bi süre sonra. dışardan gören herkes bu kız çok mutlu der ama insan yaşadıkları kadar güçlüdür. güçlü bi kızım evet fazlasıyla hemde ama bu güçlülük erkekte de kızda da gece olup o yastığa başını koyana kadar... elden de sabır geliyo başka da birşey gelmiyo 😞

5 yorum daha var, göster