nicki kaydedeli birkaç gün olmasına rağmen yazıp yazmamakta kararsızdım. aslında ilk kaydettiğim gün uzun uzuna, hadi çok uzun olmasa da uzunluk niteliği taşıyabilecek bir yazı yazmıştım. yazının sonlarına doğru yaklaştıkça bilgisayarın şarjı azalmakta olduğu halde kapanırsa göndermem deyip şarja takmamıştım ve sonuç olarak bilgisayar kapanmış, yazımı gönderememiştim. İyi ki de göndermemişim. sinirlenince, üzülünce, bir şeyleri kafama çok takınca fazla saçmalıyorum. bu sebeple kalemim en saçma insanın bile saçmalayamayacağı kadar çok saçmalıyor. kısacası yazının ve yazmanın b*kunu çıkarıyor. neyse işte, bu gün o kararsızlığa son verip aklımda bin bir türlü kargaşa varken saçmalamak istedim. siz de bu yazıyı okuyarak bu aptallığa dahil oldunuz. size de bazen b*ktan bir hayat yaşıyormuşsunuz gibi gelmiyor mu? hani ne bileyim. k*çınızı yırtsanız da bazı şeyleri gerçekleştiremeyecekmişsiniz gibi hissetmiyor musunuz? peki bunlarla karşılaşınca nasıl çıkabiliyorsunuz bu durumdan. yok yani, ben yapamıyorum. çıkamıyorum bir türlü. sonra kanalizasyonda yaşayan sıçana dönüyorum. üstüm başım pislenmiş ve b*k kokar durumda buluyorum kendimi.

sıkıldım devam etmek istemiyorum.
…

yazıyı bir an ben mi yazdım diye şüphelenmedim değil. böyle durumlarda ben de saçmalamanın dibine vuruyorum. ama bu durumda yapacağın şey kendini daha dibe çekmemek, bu düşüncelerle başbaşa kaldıkça iyiye giden bir şey olmuyor, son zamanlarda öğrendiğim şey bu. benim denediğim yöntem defterimle konuşmak, kimseye anlatmayı sevmediğim için. sende yapabilirsin aklına gelen her şeyi anlat yaz,dök. sonra oku ve bu durumu değiştirmek için değişmeyenler için bunlarla nasıl yaşanır çözümleri arayabilirsin. salmaktan iyidir:)

4 yorum daha var, göster