yaklaşık 2 haftadır aşk acısı çeker gibi içimde acı var böyle bi bıçak ucu saplanır gibi. lisede sadece bi kızla çıkmıştım oda bana niye baktı hala anlamadım çok kısa bi süre çıktık ama 2 sene beklemiştim onu çok duygusal bi çocuktum hayatımda hiç o kadar haksızlığa uğramadım sonraları bazı sorunlar yaşadım sosyal fobi utangaçlık gibi utangaçlık hep vardı benle sanki tetikledi bunlar sonraları düzeldim omüye geldim ilk senemde oh dedim kurtuldum iyi arkadaşlıklar kurabilirim diye. ama hiç kendim gibi bi arkadaş bulamadım erkekler bi kız görünce hemen değiştiler. burda bi kız kavramı asla aşağılamak değildir yanlış anlaşılmasın genel bi tabir. bölümde arkadaşlık kuramadım bi iki kişi gördüm çıkarcılık görünce soğudum hemen. evden dışarı çıkmayan bi insan oldum tam asosyal karşılığını veren biri. 4 senedir sevgilim yok. İnsan, sevilmeye muhtaç bence sevgisiz kalmak çok ağırıma gidiyor bunları hakedecek ne yaptım ki. karşısındaki insanı güldürüp bundan mutlu olan bi insandan ne istediniz ki hayatımda tek olan şey oyun. 3 gündür etrafımda olup beni takmayan insanların olduğu platforma bunu yazsam nolcak ki diye yazmıyordum. gittim internetten tanışma sitelerinin birinden içip 4 tane kıza yazdım arkadaşım yazıyordu tanışıyordu bende deneyim dedim 4üde cevap vermedi içimi dökeceğim biri bile yok. İnsan bi dokunuşa ihtiyacı olabiliyor bazen. öte yandan empati kurup biyoljik istekleride önde tutarak kadın gibi düşünüyorum. kadın olsan kendine bakar mıydın diye. bakmazdım. kısa tipsiz biriyim üstelik parada yok yani bu yazıda kadınlara bi suçlama yapmıyorum. kadın istekleri doğrultusunda düşünmekten birgün gay olcak diye korkmuyo değilim. çıkarım sahile ordaki arkadaş grupları sevgililer hepsine imrenerek bakiyorum. keşke arkadaşlarım ve sevgilim olsa diye. işin ilginç tarafı bu yazıyı yazdığım ve bu kadar basit göründüğüm için utanıyorum çünkü ben yalnızken güçlüydüm ama 2 haftadır canım acıyor neyse yoruldum yazmaktan dahada düzensiz yazıma devam etmiyorum siteden özür dilerim