bazen çok sevdiğin bir şey imtihanın olur...
bin bir ümitle,bin bir hayalle çıktığın yolda hüsran dolar avuçlarına...kah kendine kızarsın kâh kendinden eksiltenlere...unutmak istersin,canın yanar...
bırakıp gitmek istersin,ruhun yanar...
artık sevmemek istersin,kalbin yanar....
nereye gitsen seninle gelen hatıralarin gitmene izin vermez,gittiğini zannetsen de...
aşk artık acıtmaya ,giydiğin bu ateşten gömlek sineni yakmaya,gözyaşların yüreğinden dolup taşmaya başladığı anda ellerini semaya kaldırıp sessizce haykırırsın:
"ben nerede yanlış yaptım?"

herşeye rağmen güçlü olabilmeli insan. kader denen ince çizgiyi yeri geldiğinde eline alabilmeli, yanlışları içinde harmanlayıp büyük doğrularla yürümeli. unutmak zor değil, zor olan hatırlamamak. hatırlamamayı ilke edindikçe unutabiliyorsun. kendini yıprattığına değmez. hayat kısa, kuşlar uçuyor. rengarenk gökkuşakları her zaman dualarında olsun..

5 yorum daha var, göster