ve hayat öğretiyor hiç kimseye körü körüne bağlı kalınamayacağını onun olmadığı bir hayalinin bile olmamasının sana sonradan acı vereceğini ne kadar acısada için kabul ediyorsun bunu çünkü o kişinin hayattan gidişi o kadar etkiliyor ki seni her şey bitti artık yaşamak için sebebin kalmamış gibi hissediyorsun artık bu durumu atlatmak zor oluyor ama kabullenmek zorunda kalıyorsun işte ve ben artık anneme bile çok fazla bağlanmaktan korkuyorum onunda babam gibi benden önce gidip canımı yakacağını düşünüp toparlanma sürecimin olmayacağına korkuyorum işte hayatta ki en büyük korkum bu zaten ama biliyorum rabbim hakkımızda en hayırlısını bilir onun adaletine sığınıyorum

aslında ben hep gülümseyen mutlu görünen bir insanım mutsuzluğumu çevreme yansıtıp üzmek istemiyorum insanları zaten arkadaşlarım hep güldüğümü söylerler sadece bu gülümsememi üzüntümü kamüfle etmek için kullanıyorum içten gelmiyor fazla üzüntüm önüne geçiyor maalesef ama çok sağol çok teşekkür ederim @girgirina ilgin alakan için :)

19 yorum daha var, göster