arrival

genel olarak klişelerden uzak bulduğum ve sıkılmadan izlediğim filmler arasında. taraflı yaklaşıp savaşı ilk başlatanın çin olacağını düşünmeleri de aslında hayatımızın ortasından bir bakış açısı. aynı filmi çin çekseydi bu detay nasıl işlenirdi mesela? öte yandan siz vermek istediğimiz hiçbir şeye layık değilsiniz diyerek öylece çekip gitmeleri de şaşırtıcı. üstelik içlerinden birinin ölmesine sebep olduğumuz halde. filmin sonunda hep aynı derecede üzülüyorum ya bu da nasıl oluyor hiç anlamıyorum. üzülmeye bahane de arıyor olabilirim ama neyse.