atziri
çocukluğumdan beri mutfaktan çıkmadım nesilden nesile ailem yemek sektörüne emekli verdi. kimi fırıncı kimi restoran zincirine kimi pastane sahibi oldu ve hepsinden bi parça kattım kendime. ama üniversiteye gitme zamanım geldi samsuna geldim pek istemesem de. yapıcak uğraşıcak bişeyler aradım ama ne yapsam yeterli olmadı mutlu etmedi. sonunda pastanede şeker hamurlu pasta ustalığı yapmaya başladım. türkiye yarışmasında ufak da olsa bi madalya aldım. bu işte daha da iyi olmak istiyorum fakat mühendislikte bi bölümdeyim. bölümüm güzel kabul ediyorum ama hayalimin peşinden de gidesim var ey ahali sizce bölümümü bitirene kadar pastanede kendimi geliştirip okul bitince tekrar ikinci bi meslek olarak gastronomi okumak mı daha mantıklı yoksa önümüzdeki sene yeniden hazırlanıp sene kaybetmeden gastronomi kazanmak mı? çok arada kaldım biraz yardımcı olsanız ya :)
atziri
dönem bitti bi sonraki döneme kadar yalnız kaldım bir başıma ne kadar yeni insanlar tanıyıp güzel vakit geçirmek istiyosam bi o kadar yalnız kaldım. şu yalnızlığa iyi gelicek güzel insanlar nerde?
atziri
yıllarını bi kadın berbat eder sonra daha asla olmaz derken biri gelir ve tüm her şeye tertemiz bi sayfa açar sen hayatının kadınını buldum sanarken onla yeni tertemiz hayallerin içinde yüzerken birden gider ve sen ne olduğunu anlamazsın hayatını yoluna sokmaya çalışırken onun için birden hiç birşeye hevesin kalmaz çökersin sonra dönüp ardına baktığında sadece sigara paketlerinden yaptığın kuleler kalır sana hayat çok güzelmiş samsun'da.