neden bu insanoğlu bu kadar acımasız? neden kendilerine verilen degeri haketmeyen insanlarla dolu bu dünya? bazen hayatınızda kendinizden çok önem verdiğiginiz insanlar olur ve o insanların degerinizi çöpe atıp sanki bir oyuncakmışsın gibi davraniyor. davranmakla kalmayip seni param parça edebiliyor. ne yani ne istiyor bu hayat bizden kötü insan mı olalım. bizdemi kıralım bizdemi hayvanlaşalım ki degerimiz olsun bu adi dünyada. ne doğru bilmiyorum ama artık bide kötü isan olmayı denemek lazım ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum ama artık iyi olmayacak. sonunda hayatın istedigini yapacam belki şimdi mutlu olurum.

ya arkadaş bu yurtlar niye bu kadar ruhsuz ya ben anlamıyorum ben trabzondada yurtta kaldım ben bu kadar buz adamın bir araya toplandığını görmedim ya bune ruhsuzluk ya ben lisede bu kadar can sıkıntısı yaşamadım yurtta her gün bi aksiyon kaçmalar falan her şeyi yaptım. yurt dedinmi muhabbet den alası olmaması lazım burda herkes sosyal medya hastası olmuş dışarıda allahın kulu yok soğuk sıcak farketmiyo bi eğlence yok tamam sınav zamanı anlarım da her zaman böyle ya. sadece yurt değil okul da böyle o lisedeki eğlenceli kişiler nere kayboluyo anlamıyorum ki burda bi cool olma çabası var ya arkadaş bırakın kendiniz olun ya ben her akşam her gün can sıkıntısından ölecem bi iki arkadaş olmasa ya.. biraz enerji olsa kötü mü olur arkadaşlar. neyse o kadar canım bu konuya sıkıldı ki artık yazmak zorunda hissettim kendimi... biraz özünüze dönün omü #ozunedönomü