31 mayis sali gunune psikiyatra randevu aldim. artik kaldiramiyorum kendimi. hep karanlık hep karanlık. güneş varkende soguk benim dunyam. sahip oldugum herseyi birileri aldı bir ben bana kaldım o da artik yaşayamayacak kadar oldu. şu samsunda bir tane arkadasim yok ustelik samsunluyum ne garip dimi biliyorum kötü benim ama kimse benden iyi olmamı istemedi ki.

şuan 26.17 deyim ve onunla karsilastigim otobusteki ayni koltukta oturuyorum ama bu defa yanimda bi teyze var olsun yine de anımsamak güzel o heyecan dolu dakikaları :)

dün yani çarşamba günü arastirma hastanesinin orda bindigim 26.17 de ki sarışın sana sesleniyorum bugün gozlerim hep seni aradi kampuste sanki yone ayni kiyafetlerini giymissin gibi uzerinde mavi tisortu olan sarışın birini aradim durdum ustelik yone ayni saatte duraktaydim seni bulmak istiyorum ya seninle hersey guzel olabilir bu arada fen edebiyatta indin ve saat 12.30 siralariydi inerken insallah gorursun

ne bitmez bir haftaymış. sınavlara girmek guzel de çalışmak sıkıcı bir de o kadar ezbere karşılar ama resmen papağana döndüm acımasız hocişkolarım yuzunden. giden gençligime yazık nebileyim okul olmasa herkes istedigini yapsa toplumda mutlu bireyler olarak yaşasak bence daha üretken olabiliriz 😏

ben bir tek kendimi sanırdım boyle yalnız. ama herkes yalnız. yalniz kalanlar olarak ustesinden gelebiliriz :)

bugün çok güzel bir gündü. ustelik en korktugum sinava girecegim bir gun olmasina ragmen guzeldi. normalde okula arastirma hastanesinin onunden 23/17 ile giderdim bugün nedense icimden 26/17 ile gitmek geldi. sonra binince ayakta duran birini gordum. bos yer olmasina ragmen. hemen onun yanindaki bos koltuga oturdum. bir ara gozum daldi ona allahim ne kadarnsur gibi bir erkek dedim ama bakmazdi biliyordum. neyse atakuma kadar gittik boyle yanimdaki bayan indi icimden dedimki hayatta yanima oturmaz baktigimi anladi zaten otursaydi bos koltuklara otururdu buraya kadar dedim. ana o da ne şak diye oturuverdi yanima basinida yasladi koltuga bizi goren 40 yillik dost sanir o rahatlikta yani ben boyke kasılıp kaldım. nefesimi tutmusum bir ara bir iki durak sonra anladim bunu. neyse uniye girdik kimligi cikarttim ben onunda gorebilecegi sekilde ama bakmiyacagini biliyorum yine de bir umut vallaha bilerek degil basimi disari cevirdim sonra one cevirdim kimligime bakarken yakaladim ben bakinca hizla basini cevirdi cunku iki kere mi ne oldu boyle ama benim kalbim agzimda atiyordu o siralarda. o da cuzdana koyarken kimligini ben bi gorim dedim ama net goremedim ama fen edebiyatta indi onu biliyorum. ustunde mavili flu renkli adidas bir tisort krem tonlarinda da bir pantolonvardi. yanima oturmadan once birini aradi ama ulasamadi sonra o kisi onu geri aradi herhalde telefonuda general mobile idi.boyle sarisin kirli sakalli. allahim nolur bul beni gor beni

bu bunalımlı günlerimde en cok uyumayı seviyorum ama kilo yapiyor yemeyide seviyorum kilo yapiyor icmeyi de seviyorum kilo yapiyor sigarayi 2 ay once biraktim bu arada 8 yillik tiryakiydim ama bakin onu bile biraktim simdi bir dal icsem diyorum ama astımım var. hic bisey yapma oyle dal gitsin uzaklara diyorun onunde ders notlari bana bakiyor. ulan arkadaş şu hayatta acımızı bile yaşayamıyoruz rahat rahat. acaba ben daha gerçekten yıkılmamış olabilir miyim yarınımı dusundugume gore hala bir umut var mı bende dersiniz ?

yine gece oldu uykuya dalma çabaları sancılarla bir sağa bir sola dönmeler arada bir telefon kurcalamalar sonra tavana gözlerimi dikip takılı kalmalar olanı biteni film seridi gibi gozden gecirip pisman olmalar uzulmeler oflamalar ic cekmeler keskeler usuyup yorgana sarilmalar en kötüsü de ne biliyo musunuz "özlemek." neyi ozledigini bilememek belki daha kötüsü.. yoldan gecene napıyım simdi ben dicek kadar caresizim napicam simdi ben

şu günlerde bana iyi gelen tek şey cem adrian. herkes gider mi?- gül güzeli ve daha bir sürü şarkısı... 2 3 gundur yasiyor muyum öldüm mü belli degil. aslinda benim sorunum terkeden bi sevgili olmayan bi arkadas falan degil. kaybettigim cocuklugum ve beraberinde harcanılan tüm anilarin yasadiklarim ve yasayacakken yasayamadiklarim... suan tek istedigim sey basimi omur boyu omzuna yaslayabilecegim koca yurekli bir adam. ben artik cok yoruldum gel tut elimden yuzumu guldur gulduremezsen de beraber aglayalim ona da kabulüm ama yeter ki birisi bana kendimi hatirlatsin kimim ben allahi aşkına...

bakın ben var ya bu hayatın hep çürük çarık çemberlerinden gecmis her defasinda yeniden ayaga kalkmis ve yine sonunda terkedilmiş küsmüş kizmis kirilmis icmis aglamis yalniz ve hep hayalindeki aska birgun kavusacagini hayal etmekten bir an bile vazgecmemis onu ararken kendini arkadaslarini ailesini kaybetmis biriyim. suan kimim bilmiyorum aglarken gulebiliyorum arada bir sahilde gidip iciyorum. cevresi kalabalik insanlara hep imreniyorum ben artik bu hayatta yasamak icin bir sebep ariyorum. acilarin olmadigi kimsenin kimseyi aldatmadigi yaralamadigi bir hayat istiyorum. hep ayni sondan sikildim. ben ne zaman sonunda dicem belki de diyemicem beni yalniz komayin gerizekaliyim ben