bir seneden fazla olmuştu bir ilişkim vardı. çok güzel bir kızdı yolda yürürken hayranlıkla izlerdim onu sadece ilk zamanlarımıza özel bir durum değil bu hala hayranlıkla izlerim onu. yaptığı her işi ustaca yapar eli her işe yakışır başarılı bir kız yani yok yok...noluyo lan kızı övüyorum şu anda bi saniye :)
hani dışı seni içi beni yakar derler ya öyle birşey işte. onu tanıdıkça soğudum gerçek kişiliğini tanıdıkça. buna devam edicem ama önce kendimden bahsedicem ben ilişki konusunda çok şey yaşamış bir adamım ve karşımdaki kadının gözlerinin içine bakarım bir vefa ararım. büyüklerimizden bunu gördük çünkü kan kussada kızılcık şerbeti içtim derlerdi. böyle gördüm böyle yaşadım iyilikler içinde yaşadım güzel insanlar tanıdım karıncayıda incitemeyiz...
kıza gelicek olursak onda bunların hiçbiri yok. kin tutan hiçbir şeyden memnun olmayan insanları eleştiren herşeyin doğrusu kendinde olan ve insanların hep yanlış olduğunu düşünen birisi. aşk gözümü nasıl kör ettiyse çok geç anladım bu durumu. kırıcı olma yapıcı ol derim hep ama anlamazdı ki üzülürdüm çok uğraştım ondaki bazı şeyleri değiştirmek için ama olmadı. İnsan içinde kin beslerse onu büyütür iyilik beslerse onu büyütür. peki ya sen ne besliyorsun vicdanında ? uzun lafın kısası ayrıldık anlaşamadık. o hep beni kötü bildi. söylemedim yüzüne karşı sen böyle böylesin diye çünkü söyleyemezdim insanın kusurunu yanlışını söyleyemem örterim. aylarca yaptım bunu ama artık yeter.
neyse çok uzattım kimse okumayacak zaten ama yazmak iyi geliyor :)
okuyan olursa dertleşmek için sohbete de beklerim :)