senınle yaklasık 2 hafta önce r11 de bakışmıştık , gülüşmüştük o gunden sonra bir daha hiç karsıma çıkmıyacagın aklıma öyle derin işlemişti ki kendimi kötü hissediyordum ta ki bu hafta içi yaşamda burgerın oralarda seni görünceye dek ilk başta sersem bir şaşırmıslıgımız vardı sonra sen benı tanıdın ben seni tadım fen edebiyata kadar sen önden gittim bende senın kokunu takip ederek sana eşlik ettim umarım bir daha karsılasacagız ama bu sefer bakınmakla yetinmeyip tüm kalbımı sana açmak istiyorum :)

bugun saat 3 ile 3 buçuk arasında fen edebiyatın önünden r11 e binen burnun da halkası olan, gözleri siyah, tırnağında kırmızı ojesi olan kıza sesleniyorum kalp ritmimi değistirdiğin için sana çok tesekkür ediyorum. uzun soluklu bakışmalarımızı ve alttan alttan gülüşmelerimizi kalbimin en derin noktasına kazıdım sayende umarım tekrardan görüşürüz :)

bu gece arkadaslarımın partiye gidip , benim evde oturup sohbetın aktıflesmıs olmasını beklemem gibi bir gercek var olsun be onemlı olan benım için sızlersınız iyi kı varsınız dedikodu ailem :)

uzaktan sevmek olmaz derler öyle derin derin bakmak yerine gel yanıma aç bana kalbinin en derin köşesini oraya bi yere sıvışıveririm ben hiç zahmet vermeden

daha ilk haftanın yorgunluğunu üzerimden atamamışken 2.hafta memleketlerınden gelecek yeni kişilerin r11i ve okulun çeşitli yerlerini dolduracak olmalarına hazır değilim

ruh halim samsunun havası gibi ne zaman ne olacağı neyle karşılaşacağım belli değil

şu üç günlük dünyada kimsenın kalbını kırmak için çabalamayın, herkesle yapıcı olmak için uğraşın, kime deliler gibi sevdiğinizi söylemek istiyorsanız gidin haykıra haykıra söyleyın, kime deliler gibi sövmek istiyorsanız gidin bağıra bağıra sövün, içinizde yaşadığınız duyguları bi nebze de olsun dışarı yansıtın ve yarın hani o sevdiğinizi söyleyemediğiniz, dilinizin varıp da sövemediğiniz kişiler hayatınızdan çıkınca keşkelerle yüzleşmek zorunda kalmayın dostlarım.

samsunlu biri olarak samsunu hiç tercih etmeyi bile düsünmemistim, ama daha 1 hafta olmasına rağmen iyi ki de kendı sehrimde okuyorum diyorum. bulunduğu şehirden uzaklasan kişilerin ağlanmalarına şahit oldukca annemin sıcacık corbasının kıymetini bir kez daha anlayabiliyorum :))

kimselere güvenemeyecek kimselere değer veremeyecek bir hale gelmişiz, bugun size deger veriyor önem veriyor gibi görünüp sizin güçsüz bir anınızı yakalayıp en derin noktanızdan vurur hale gelmis insanoglu. samimiyetsizliğinizi de alıp kendı kabınıza çekilin ve gercekten içinde sevgi çiçekleri büyüten insanların çiçeklerini koparmayın... iyi geceler

bugünün soğuğunu bir nebze olsun hissetmemek için yaşamın içinde yer arayan tek kişi ben mıydım. yarın da soguk olursa lütfen iç tarafa oturmayın yer kalmıyor

okulun açıldığı ilk günlerde havasından geçilmeyen kızlarımızın şimdilerde bakıyorumda buzları çözulmeye başlamış :)