çok yoğun duygular yaşadığımda içimi yazıya dökmek isterim. ama öncesinde bir süre duygularımın sakinleşmesini beklerim. uzunca bir süre aklımda evirip çeviririm yaşadıklarımı. sonrasında ise kalemim kağıt üzerinde akmaya başlar. böylelikle geleceğe bugünümü tarif etmiş oluyorum. edindiğim tecrübeleri iki kapak arasında biriktiriyorum. bu da benim geleceğe yatırım şeklim :)

bitik bir gündü. müzik dinleyerek en azından ruhumu dinlendirmeye çalışıyorum. İşe de yarıyor haberiniz ola. herkese iyi geceler efendim. esen kalınız.

yıl olmuş siteye girmeyeli... her şey değişmiş yahu, her şey! madem geldim bir iki cümle bırakayım :) az önce aniden geçmişe daldığımı fark ettim. "geçmiş" kelimesi kendiliğinden buruk bir tebessüm oluşturuyor yüzümde. İyi tarafları daha çok anımsarız çoğu zaman. hep güzel anarız, kaybettiğimiz zamanı kabullenerek. ama belki de tam zıt yönden bakmalıyız geçmişe. kayıp bir zaman olmaktan çok bizi biz yapan bir kazançlar bütünüdür geçmiş aslında. bu nedenledir ki geçmiş hep bizimledir. çünkü bugünümüzü oluşturan aslında geçmiştir.

seni tanımıyorum. ama kafamda bir imge oluşturdum. onun dışına çıktığın her harekette hayal kırıklığına uğruyorum. buna hakkım var mı ? sanırım hayaller alemimde özgürüm...

ay vallahi darlıklar bastı beni. yahu nedir bu öğrenci merkezli eğitim anlayışı ?! bilgiye ulaşayım derken hayattan soğudum resmen. not çıkararak çalışıyorum bir sunumu çalışmak çok uzun sürüyor. dersler resmen özet halinde. bi kaynaktan bakayım desen saatler geçiyor. sonra da kendime kızıyorum moni neden yetiştiremedin diye. anlayacağınız elim ayağım gitgide birbirine dolaşıyor. sonumuz hayrolsun -.-

uyumak ya da uyumamak.. İşte bütün mesele bu 😝 şeklinde bir felsefe yapmak istemezdim ama uykum olmamasına rağmen uyumak zorunda olmak bana bu cümleleri söyletiyor. kafamıza göre davranamıyoruz çoğu zaman. hep bir şeylere bağımlıyız. uyuyacağım zamanı bile başka şartlar belirliyor. neyse uyuyorum iyi geceler 🙈

İnsanlarda samimiyet göremiyorum. samimiyet yok resmen. yapmacık geliyor çoğu. cümlelerinin alt satırlarını görmek beni korkutuyor..

arkadaşımın tavsiyesi üzerine klasik müzik eşliğinde ders çalışıyorum :) değişik bir deneyim oluyor. eski zamanlarda hissediyorum kendimi. şu tarlatanlı elbiselerin olduğu zamanlarda. bi deneyin derim ben memnun kaldım :)

yemekhanede bir kız gördüm bu sabah. gayet tatlı bir şekilde yemeğini istedi. kendi kendime ne iyi bi kız dedim. daha sonra yemeğini alıp gözlerini devirdi. söylene söylene masasına geçti. ayıp cidden. yapmacıklık hoş bir davranış değil. en azından neysen o ol. bir saniyede duygu durumunun değişmesi pek normal değil.

ne çeşit bir psikopatım bilmiyorum ama gece gece açtım lise fotoğraflarını, koydum listeye tüm duygusal şarkıları oturdum öylece bakıyorum. bir de gözlerimin dolmasını engellemeye çalışıyorum tabi. zamanında değer bilmediğimden değil ama ayrılınca değer çok daha iyi anlaşılıyor. boşuna dememişler lise arkadaşlığı bir başkadır diye... yalın'dan bir tek sen eksiksin gelsin efendim, iyi geceler.

kendimi kötü hissettiğimde tutunacak bir şey ararım hep. bana geçmişi, eski anıları anımsatacak herhangi bir şey. ya da koşulsuzca beni teselli edecek biri. şükür ki böyle bir dosta sahibim. tek bir mesajla kilometrelerce mesafe sıfıra inebiliyor. kilometrelerce öteden bile kalbimi ferahlatabiliyor. herkese böyle bir dost dilerim efendim, iyi geceler.

biriyle tanıştığında ilk izlenim önemlidir. güven zamanla gelişir. ancak daha ilk baştan güven hissedemediğim birinden de kendimi uzak tutmaya çalışırım hep. İnsanın içine bir his gelir ya. tam o anda soğuyabiliyorum bir anda. samimiyetsizlik de denebilir belki buna. tamamen hissi bir şey. size de oluyor mu böyle ? merak ediyorum.