''kendinizle ilgili bilmediğiniz bir şey vardır. varlığını bile inkar edeceğiniz bir şey. ta ki bir şey yapmak için geç kalana kadar. sabahları uyanmanızın tek sebebi budur. aşağılık patronunuzdan acı çekmenizin nedeni, döktüğünüz kan, ter ve gözyaşının. çünkü bütün bunlar insanların sizi aslında ne kadar iyi, çekici, cömert, komik ve akıllı olduğunuzu bilmelerini istediğiniz içindir.”benden korkun ya da saygı duyun ama lütfen özel olduğumu düşünün.” bağımlılığımız aynı… hepimiz bağımlılığı onaylanmış keşleriz. hepimiz sırtımızın sıvazlanmasına bayılırız.''

İçini dök diyorsun da dökülecek içim kalmamış duygularımı almışlar benden :d bir yandan güzel bişey hissizlik, ne acı ne tadı yok. bir yandan da işsizlikten yapılan şeylerin haddi hesabı. mesela bir örnek vereyim. canın sıkıldı diye gece 4 te bezelye yapıyorsun, bir günde iki sezon dizi bitiriyorsun.her gün bi oyun indiriyorsun. çağımızın vebası aşk acısı hele ki aklınıza bile gelmiyor :d zaten aşk acısını da anlayabilmiş değilim. koca koca insanlar yolları ayrıldı diye salya sümük ağlıyorlar, hayatlarını değiştiriyorlar. en son aşk acısı çektiğimde ikiz kuleler yıkılmamıştı galiba. bunların bütün sebebi 5. sınıfa geçmiş olmamdan kaynaklandığını düşünüyorum, çünkü en yakın çevrem şehirden ayrıldı, yakın çevremin ise maskeleri ortadan kalktı. ki ben her gün düzenli dışarı çıkan evinde nadir yatan bi insanken böyle sadece kendimin olduğu bir hayat biraz tatlı biraz acı geliyor. ne kadar çok insan tanırsanız o kadar yalnızlaşırsınız . ben insanların içinde belli bir sevgi kotası olduğuna inanıyorum. bu kotayı her harcayışımızda bitiyor ve dolması için uzuun zaman geçmesi gerekiyor. bu sebebten kotalarınızı düzgün harcayın arkadaşlar. daha fibere geçmedik :) ayrıca şu saat ayarları değiştirmeme olayına da antipatik bakıyorum. çok saçma bir olay daha seçime bir hafta var ama değişik şeyler deniyoruz kendimizi iyice kuzey kore gibi dünyadan soyutlamaya başladık. neyse siyasete girebilir diye girmiyorum hiç bu konulara. uyumayan müdavimlere selam olsun.

uyumak istemiyorum,ama uyanık kalınca da yapıcak bişey bulamıyorum. kendimi garip düşünceler içinde kendimle muhabbet ederken buluyorum bazen. size sıkılmanın bi kuple tanımını yaptım.

arda turan haberlerini görmekten gözlerim yanıyo artık. eyvallah adam işini iyi yapmış ki biyerlere gelmiş hayatını üst düzeylere çıkarabilmiş. ama cebinde uzun tekel 2001 içmekten bıyıkları sararmış,üç kuruş için kendine patron diyen insanların türlü zorbalıklarına boyun eğmek zorunda kalan onca emekçi insan varken,hergün dünyada onlarca insan katledilirken, sanki iii.viyana seferini gerçekleştiripte başarılı olmuş gibi herkesin gurur duyuyoruz demesi bana tamamen popüler kültürün dayatması gibi geliyor. sevgi duyabilirsiniz o ayrı bi olaydır ona karışamam ama bu biraz abartılı bi olaydır bence. benim de çok sevdiğim bi sporcu var lebron james olur kendileri. son yaptığı kontratla günde 65.000 dolar kazanıcak. evet yanlış okumadınız günde . yani ortalama iki üç sene içinde bütün atakumu alabilecek mevlada geliri olmuş olucak. bizlerinse masum hayalleri varken hayatın gerçekleriyle ve dengesizlikleriyle karşılaştığımız da savrulduğumuz ve çarptığımız o duvarın etkisiyle bildiğimiz gerçeklerin yavaş yavaş farkına varıyoruz.

üşenmesem seneryo yazmayı düşünüyorum aklıma bi sürü diyalog,sahne,fikir geliyo fakat wordu açıpta yazıya dökmeye üşeniyorum ses kaydı yapsam olur mu diye düşünüyorum , sonra bakıyorum yastık yatak bana bakıyor sessiz sakınce kıvrılıyorum yatağın soğuk tarafına :d

karşı komşumun kahkahası komik olmayan komedi filmlerinde gülünsün diye arkadan konulan efekt gibi. kafamı kuma gömesim geliyo bazen kulaklarım kanıyo yeter artık.

yalnız yaşamayı güzel sananlara sesleniyorum. ne yediğin yemeği biliyon ne uyuduğun uykuyu biliyon ne uyanış saatin belli ne yatış saatin, uyunmuyor da zaten berduş gibi salonda balkonda dolaşıyon ara sıra dolabın kapağını açıp bi kaç dk boş bakıyon. bulaşığı var temizliği var çamaşırı var. yalnızlık iğrenç bişey be . ama alıştığımızdan mıdır bilmem bırakılmıyo da öyle kolay kolay. sözlerime burda son verirkene , bir dk doktor bey geliyorum , trollcuk yorum atmamanı diliyorum.

yatakta kendi düşüncelerimle o kadar uzun muhabbet ediyorum ki bazen gerçekten birisi yanımda sanıyorum. hayal dünyamın da katkısıyla kendimle bazen patron-çalışan kavgası yapıyoruz. bazen çatışma alanına geç gelmiş destek ekibi gibi azarlıyorum. bazen kendimle tavla oynuyormuşum gibi oluyor.iç sesim güzin ablaya dönüşüp taktik bile veriyor . galiba kendine yetmek deyimini yaşıyorum.

eğer bi yerlerde benden hoşlanıpta söylemeyen varsa kırılırım darılırım gücenirim. sen kaldırım taşına dahi yazsan ben kalemin izinden bulurum yeterki yaz :d

alışveriş gerçekten iyi geliyomuş 1 haftadır yalnızdım evde de yicek tek bişey yoktu. çıktım elime ne geldiyse aldım şu an hangisini yesem düşüncesi dışında bişey düşünmüyorum :d iftara beklerim ahali.

acaba sevdiceğimin omüdedikodu nicki ne diye kara kara düşünen, kelimelere göre analiz yapan bitek ben değilimdir demi ?

ayrılık kalana mı zordur gidene mi bilmiyorum ama genelde bana zor geliyo . can dostlarım kardeşlerim mezun oldular gittiler .ben ise geride ağzından incir reçeliyle karışık salya akıtan halil sezai gibi kalakaldım. şehir gittikçe yalnızlaşıyor , ben içimde çoğalıyorum.

sabah 8 de sınavım var uyusam bi dert uyumasam bi dert a dostlar. 

tavuk yaparken yağın olmadığını farkettim, bimde satılan soslu zeytinden bi kaç adet kalmış dolapta sıyırdım içine kattım hazır sosuda oldu. bir mühendis kolay yetişmiyor :d

en son 4 sene önce yaşadığım o aptal gülümsemeyi seni gördüğüm de şuan bidaha yaşıyorum. gerçi seni gördüğüm de yok pek. 2 ayda 1, belki daha az. bi adım attım sonra sabırsızlıkla seni daha da uzaklaştırdım. aslında öyle kötü bi niyetim de yoktu sadece belki muhabbet ederken çayımız soğur gibi ufak tefek düşüncelerim vardı. biz hayal adamıyız zaten yaşamadığımız her şeyi kafamız da yaşattığımızdan yine de seviniyorum hayal kurucak cesaretim olduğuna. bundan sonra çimen gözlerini bidaha görebiliceğimi de sanmıyorum. sana yazamıdığım için içimde kalsın istemedim. duvarlarla konuşmakta çözüm değil artık. birileri bilmese bile okusun anlasın istedim. iyi geceler ahali.

kusura bakmayın ama deli gibi sevmek ruhunuzda yok

allahtan fotojenik adamım da like atan falan oluyo . reelde geldi yine tipini diktiğim diye karsilaniyorum.

her şeyi yanlış yaparken, yaptığımızın doğru olduğunu düşünmemiz normal. her şeyi doğru yapan insan da bir şeylerin yanlış olduğunu düşünür.