unutmak nasıl bir eylem arkadaşlar. nasıl unutulur bilmiyorum . düşünmemek için herşeyi yapıyorum . ona ait en ufak bişey bırakmadım etrafımda . onu hatırlatacak en ufak bişey yok yaşadıklarımız hariç onlarıda düşünmemeye çalışıyorum. bir tek kabuslar kaldı onlardan da kurtulamıyorum adam akıllı uyku tutmadı aldattığı günden beri ...

unutmak nasıl bir eylem arkadaşlar. nasıl unutulur bilmiyorum . düşünmemek için herşeyi yapıyorum . ona ait en ufak bişey bırakmadım etrafımda . onu hatırlatacak en ufak bişey yok yaşadıklarımız hariç onlarıda düşünmemeye çalışıyorum. bir tek kabuslar kaldı onlardan da kurtulamıyorum adam akıllı uyku tutmadı aldattığı günden beri ...

tek suçu sizi sevmek olan insanlara karşı nasıl bu kadar acımasız olabilirsiniz ki...

napacağımı bilmiyorum. benim için geldiği şehir de şuan bir başkasının elini tutuyor. henüz bitirmemişken böyle bişey nasıl yaptı aklım almıyor. öyle işlemiş ki kalbime söküp atamıyorum hiçbişeyi. onları görsem biliyorum olay çıkacak. umarım okul da karşılaşmayız... en kötüsü de yaptığı herşeye rağmen onu korumaya çalışıyorum herşeye karşı herkese karşı...

gerçekten çok sevmiştim onu. farklı üniversitelerde olsak da güzeldi herşey. mesafelere rağmen yollara rağmen sevmiştik birbirmizi. burs yatar yatmaz bilet alır tüm paramı onunla harcar gelirdim. hasta olur 528 km yol gider iyileşince geri gelirdim. ona karşı beslediğim duygular o kadar derindi ki yolda yürürken bile birisiyle göz göze gelmiyim diye yere bakar yürürdüm hep. bizim hikayemiz de de güzel şeyler olmuştu mesela seneye aynı şehirde olacaktık. yazın ara vermek istedi. kabul etmek zorunda kaldım bende çünkü bir sürü olay üst üste gelmişti nefes alması gerektiğine inanmıştım. değişen bişey yoktu hergün konuşuyorduk. her geçen gün daha da yaklaşıyorduk. hep aynı şehirde olmayı düşledik ve olacaktı 1 haftacık kalmıştı. bişey oldu ufacık bşley ve beni engelledi. ondan sonra o 1 hafta da birisiyle konuşmaya başlamış ve sevgili olmuşlar. ben ise bu arada ona sürekli ona bişeyler alıyor ve plan kuruyorum. nese sonunda okullar açılıyor mesaj atıyorum. bana verdiği cevap sevgilim var. benim için geldiği bir şehirde şuan başkasının ellerini tutarak geziyo. şuan hayatımın bilmiyorum evresindeyim. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. biraz yoruldum sanki. olmamasında da bir hayır vardır diye diye çürüdüm gitti artık burada. her seferinde kendimi bu noktada bulmaktan çok sıkıldım...