liseyi kendi şehrinden başka bi şehirde yatılı okumanın ceremesini hala cekiyorum 😢 memlekete geldim takılacak tek bir arkadaşm bile yok, ünideki tüm arkadaslarımn da memlekette ki lise arkadaşlarıyla buluşup fotoğraf atması da cabası 😢

ah be omüdedikodu dök içini diyorsun da dediğin kadar kolay olsa keşke.. o gittikten sonra hiç eskisi gibi olmadı, olamıyor samsun.. oysa o varken böyle miydi? onunla mavi daha bi mavi, yeşil daha bi yeşil.. onunla gülmek daha dolu dolu, onsuz umut daha bi anlamsız daha bi kuru..
gitme deseydim de kalsaydı keşke. yanımda değilse de içimde bir ukte olarak kalacak. bugün çok istedim ama elim varmadı aramaya, sormaya ilk öğretmenler günün nasıl geçti diye. burdan da olsa demek isterim öğretmenler günün kutlu olsun nayinom, yüzün hep gülsün..

tamam sokrates amcamız 'sorgulanmayan yaşam yaşanmaya değer değildir.' demiş, haklıdır da kendileri, ama benim bu hayatı sorgulamalarım neden hep vize ya da final haftasına denk geliyor :( yazık değil mi bana yaa..