çok yalnız sevgisiz bi çocuktum. lise ikinci sınıfta bizimkilerle kavga edince evden çıkıp gitmiştim, eczaneye girip iki kutu buscopan plus alıp bi mahalle aralığında hepsini içmiştim. sokakta ölmektense gidip bi akrabamızın evinde öleyim diye evlerine gitmiştim. o gece uykumdan uyanıp kustugum için herhalde sabaha sağlam çıktım. ama fenalasinca hastaneye götürdüler. iki gün hastanede yattım. bu süre zarfında başımda o evine gittiğim akrabalardan başka kimse yoktu. su içsem suyu on saniye icinde geri çıkartıyordum. öyle işte bunu da niye anlattım bilmiyorum kimseye anlatmadigim için içimde kaldı sanırım. allah bir şans daha verdi ve öbür tarafta totoyu kurtardık. şimdilerde özellikle üniversiteye geldiğim seneden itibaren daha normal daha sağlıklı düşünen bi insan oldum. sevgisizlik baki kaldı yalnız.. :)

ölüm randevu vermişsin. ama allah tan o davete icabet etmemiş. ☺☺