geceler ne lanet bir şeymiş. her sey beynine üşüşüyor bir anda. sabaha kadar uyutmuyor. hiç demiyor bu kızın sınavı var, ana dersten bütü var. İnsaf ama. birazcık sabretse de memlekete giderken yolda kendini gösterse? gece yolculuğu sonuçta. gunduzler hicbir sıkıntı yok. çünkü uğraşacak bir sürü sey var. etrafında seni bos birakmayan, kendinle ilgili düşünmene fırsat vermeyen insanlar var. diyecekiniz belki insan etrafında onlarca insan olsa bile kendi yalnız hissedebilir. haklısınız. ama bunu gecenin getirdiği hüzünle beraber hissetmez.. bilmiyorum bunu buraya yazış sebebini. belki de yoruldum bunca yıl geceleri kötü geçirmekten..

ben de işe yaramayan şey o. birinci dönem kütüphaneye kapanıp çalıştım derslerden sonra ya da ders olmasa bile gidip ama pek işe yaramadı. sessiz ortamda bir seler okumaya alışkın değilim çünkü. ben de müzikle çalışmaya başladım. hem uykum açıldı hem de aklımda daha cok sey kaldı. liseden gelen bir alışkanlık sanırım. ne ev ne de okul sessizdi. o yüzden sesli ortamda daha rahat aklımda tutuyorum. ama bir yönden haklısın. sıkılmaya gelince. o ne yapsam oluyor. çünkü konular biraz sinir bozucu. ders çalışmak her zaman sıkıcıydı :) tavsiyen icin teşekkür ederim.. kendimi sartlandirdim, sabaha bitecek eminim :)

9 yorum daha var, göster