zaman ne çabuk geçiyor. sevdiğim insanin ihanetinin üzerinden tam bir yil geçti. ben insanlara olan guvenimi kaybetti her duyduğumu sorgular oldum. hayallerim yikiildi hayal kuramaz oldum.halbuki evleneceğim kişi sensin dediginde dunyanin en mutlu insani bendimm ta ki hayatında baska birinin olduğunu onunla nisan hazirliklari yaptigini ogrenene kadar. ne kadar aptalmisim, körmüşüm nasil farkina varamadim. o hayatima gireli üç yil oldu. bu uc yilda gülmeyi ,guvenmeyi, sevilmeyi unuttum. ona cok kızdım yaptiklarindan dolayi benden sevgimi, hayallerimi aldi. geçenlerde duydum mutsuzmus kizla araları duzelmemis coktandir bu da hastalanmis gittikçe de kotulesiyomus once ohh olsun sana ettiğini cekiyosun dedim ama sonra kalbimin yandigini, onun için uzuldugumu fark ettim. ve ben akillanmadim onu tum bu yaptiklarina rağmen unutamadim hala bir seyler var içimde ama bir taraftanda yaptıklarını kaldiramiyorum. ne yapicam ne düşüncem bilmiyorum. tek bildiğim ben ben olmaktan çıktım. düştüm bir kuyuya çıkmaya ugrastikca bir bakıyorum hala ayni yerdeyim hala elimde kirilan bir gurur vee paramparça olan bir kalp...