bugün piyanist'i izledim. adını yazamadigim başrol oyuncusunun hayatı hep bir şekilde kurtuluyor. tüm ailesi toplama kamplarına gidiyor. bir o kurtuluyor. üstelik kurtulmalasinin birinde alman subayın yardımı da var. İzlediğim sitede yorumlara bakınca pembe pantere benzetmiş birisi. yorumdan sonra ben de benzetmedim değil pembe panteri çok severdim lakin karakteri sevemedim. çok sakin ve etkisiz birisi. hayatta kalması da mucize.filme gelince film guzeldi. sizlerin düşüncelerini almak istiyorum.

böyle düşünen tek kişi sen değilsin @hepcicegi. bir noktaya kadar haklı da olabilirsin ama bu adil bir savaş değil. polonya'da ki yahudilerin askeri yönden hiç bir güçleri yok, yarısından çoğu kadın ve çocuk zaten. almanların sayıca üstün olduğu bir bölgede yaşıyorlar ve sadece askerler değil sivil halk tarafından da dışlanıyorlar. fark ettiysen kaldırımda yürümeleri, banklarda oturmaları bile yasaklanıyor. para kazanabilecekleri bir işleri yok hatta paraları da yok. hoş olsa bile bir işe yaramıyor. sadece zevk için öldürülüyorlar. karşı çıkmaya çalışanların hepsine ne olduğunu filmde görüyoruz zaten. cesetlerin bile yerden kaldırılmadığı çürümeye bırakıldığı bir savaştan bahsediyoruz. tam anlamıyla bir vahşet aslında. soykırım bile olsa bunlar tamamen insanlık dışı yapılan işkenceler. hayatta kalma içgüdüsü insana her şeyi yaptırabilir çünkü insanın canı söz konusu. şu zamanda bile bir çalışanı düşünelim. patronu istediği kadar itip kaksın, en ağır işlerde çalıştırsın, etmediği hakaret kalmasın isterse.. sesini çıkaramıyor çünkü kovulmaktan korkuyor. can korkusunun yanında bu ne kadar basit kalıyor dimi. o yüzden o durumda kim olursa olsun karşı çıkamaz, direnemezdi. kusura bakma bu kadar uzattım çünkü bu gerçekten hassas olduğum bir konu.

17 yorum daha var, göster