birlikte bugün yakın bir il e gittik onun motoruyla. İstediğimiz kadar gezdik. telefonları sırt çantalarımıza attık ve sadece birbirimizi dinledik bazen sustuk. susmak bile öyle güzeldi öyle mükemmeldi ki. İlk motor deneyimimdi bu arada. benim motorum olsa eminim hiç inmem üzerinden o kadar sevdim anlayacağınız.umarım kimseler görmemiştir bizi. ya da gördülerse duyarsınız belki...bugün bir çift gördüm çok mutluydular keşke öyle olabilsek diye. biliyor musunuz etkilendim. ama bir şey daha biliyorum o beni asla sevmeyecek. olsun onunla böyle bir anım olmuş oldu. İncitmiyor beni. herkesten başka. belki canım çok yanıyor belki sana her sarıldığımda biraz daha kayboluyorum kendi içimde.ama sana bağlandığımı alıştığımı belli edersem biliyorum asla istemeyeceksin beni.görmek bile istemeyeceksin. seni çok özlüyorum. bir şey olsa belki ondan bile önce ben koşacağım yanına. keşke izin versen kalbine. söz veriyorum birdaha ağlamayacağım giderken. çocuk değilim artık sen kabul etmesen de.seversen üzerim biraz yüzünü güldürmek amacım dediğinde mutlu mu olsam böyle bir adam olduğun için yoksa uzaklaşıp aramızdaki her şeyi bitirsem mi bilemedim. bu yaşadığımdan hem kurtulmak istiyorum hem de deli gibi ömrüm boyunca sürüp gitsin. canım çok yanıyor. biz olamadık. İzin vermiyor kimseyi üzemem diyor.zaten erken öleceğim arkamdan kimse ağlamasın diyor! hiç mi sevemez böyle insanlar hiç mi sevgili edinemez ?