saat 04:33 uyuyamiyorum. gün icinde yasadiklarim geleceğim hakkındaki dusuncelerim bu kadar yalnizliga mahkum olmam insanlarin gittikce teknolojinin kolesi olması eski kalplerini yitirmesi hatta bir kalpleri oldugunu unutmasi bunlar beni dusunduruyor nereye gidiyoruz ? amac ve gayemizden dunyaya gelis amacimizdan gittikce uzaklaşıyoruz ve bunun farkina dahi varamiyoruz. napiyoruz biz ya kendimize gelme zamanimiz gelmedi mi ? neden ya neden şu kısacık fani hayatimizda uzuyoruz kiriyoruz bencilce davraniyoruz ? lafa gelince herkes eski gunleri özlüyor . ama icraat yok neden ? nedenini soyleyim eskiler sicacikti yurekleri gulumsemeleri sokaklari caddeleri hatta evleri bile sıcacikti onlar kendilerinden once yanindakileri dusunurlerdi. peki biz . ya yeter artik su boş aletlerden telefonlardan kafamizi kaldirma vakti , gonullerimizi sevgiyle doldurma vakti ,kocaman sicacik gulumseme vakti geldi . üzgun insanlar ,kirgin insanlar ,hirsli bencil insanlar gormekten biktim kapatin beni bir deliğe orda yasayim yoksa bu hayat çekilcek çile degil ...

dışımdaki ölüler içimdeki ölüler
ve benim mutluluğum altinda
akıp gidecek kötülükler
belkide sadece herseyi buyutmemde ve derine inmemde sorun belki bir pembe gözlük takma zamanim gelmiste geçiyordur teşekkür ederim @poseydon

9 yorum daha var, göster