düşünüyorum da çok garip varlıklarız ya.ne istediğimiz belli değil.sürekli başka başka şeyler istiyoruz.lisedeyken üniversite hayaliyle yanıp tutuşuyoruz,üniversiteye gelince liseye dönebilmeyi düşlüyoruz.okuldayken vizelerden,finallerden yakınır evi isterdik şimdi evde yatmaktan sıkılıp okulu istiyoruz.kışın donarken yaz bir an önce gelsin diye bekliyoruz,yazın sıcağından da sürekli yakınıyoruz.yeni bir telefon,ayakkabı,pantalon veya bir gözlük beğeniyoruz,alıyoruz 1 ay geçmeden yeni modellerine gönlümüzü kaptırıyoruz.tahammül etmeyi,sabırlı olmayı,elimizdekilerle yetinmeyi giderek unutuyoruz.yaşadığımız bu duygusuz ve tüketici çağın birer oyuncağı olarak her gün farkli şeyler istiyoruz.mesela bakın ineklere istekleri su ve ot,bunları verin ineklere yeşinler içsinler yatsınlar.dert tasa yok,mutlular en azından :d

ben o gruba girmiyorum. liseye dönmek istemedim sadece özledim. sınavlardan yakınmadım hiç. ders çalışmayı seviyorum. her ne kadar bölümümü sevmesemde öğrenmeliydim, çaba göstermeliydim. kışın insanın içini titreten o soğuğunu seviyorum. kendimi iyi hissettiriyor. yaşadığımı hissediyorum. kasvetli basık havasını seviyorum. yaz ve sonbahar en sevdiğim mevsimlerdir. yazın güneşin denize vuran ışıltılarını seviyorum. çocukluğumun geçtiği evi anımsatıyor bana. yemyeşil ağaçların arasında deniz manzaralı küçük ahşap bir ev. sonbaharda ağaçların rengarenk görüntüsüne tanık olunca doğaya bir kez daha hayran oluyorum. elimdeki şey eskimediği, bitmediği, bozulmadığı sürece yeni bir şey almıyorum. almamaya özen gösteriyorum. İhtiyacım varsa alırım yoksa almam. alayımda kenarda köşede dursun demem. geçen sene yani üniversitedeki ilk yılımda sabretmeyi, elimdekilerle yetinmeyi çok iyi öğrendim, tecrübe ettim. bildiğim bir şeydi ama hiç deneyimlememiştim. İyiki de yaşamışım bunları. velhasıl kelam hayat sadece olumsuzlukları barındırmıyor. güzel bakarsak güzellikleri görürüz. hep şikayet ederek nereye kadar gidebilir zavallı insanoğlu.

4 yorum daha var, göster