benlik bütünlüğüne karşı umutsuzluk

erik erikson' un sekiz evresinden sonuncusudur.

bir insan yaşlandıktan sonra "ya ben ne boş beleş yaşamışım, boşa geçmiş bir ömür" diyerek haz duyamamasını betimler. tam tersini düşünürse zaten bu evreyi de atlatmış ve kendisini ölüme hazırlamış olur.