küçücük şeylerle kocaman mutluluklar yaşayan bi insanım ne bileyim beni mutlu etmenin yolu bi balondan bile geçebiliyorken neden bu kadar mutsuzum. hiç arkadaşım da kalmadı. resim çiziyorum canım sıkkın olduğunda ama son zamanlarda o kadar bunaldım ki resim bile çizemiyorum. bu kadar şehit var tabi ki en çok onlara üzülüyorum en çokta geride bıraktıklarina. diyorum ki ne kadar insanı üzmüşümdür kim bilir.. ölüm bu kadar yakınken.. bende çok üzüldüm tabi ama ben hep güler yüzlüyüm kimse görmez öyle beni ağlarken güçlü kızım ben. bazılarının o salya sümük olduğun dizilerde ben kahkaha atıyorum. duygusuz olduğumdan değil. bazılarını yaşarken zaten çok ağladığımdan. yalan söylemeye çalışırken hep güldüğüm için beceremedim hiçbi zaman. sevmedim de zaten yalanları. insanin sevmediği ot başında bitermiş hesabı her gelen yalan söyledi. tahammül edemedim hiç birine. şimdi yalnızım. olsun be napalım dürüst bi insan karşıma çıkmaz belki ama dürüst bi dost çıkar karşıma..

bu kadar yalniz olmanin sebebi belki de kendindir..

dost diye bisi yoktur cikarlari icin yaninda olan insanlar vardir.

yalnızliğinin sebebi sensin evet..çevrendekilere tahammul etseydin alttan alsaydin hep özur dileseydin hep yuzlerine gulseydin oooo sıkilmaya vaktin kalmazdi bile..cunku insanlar hep bunu beklerler birine bisey desen kotu olursun ozur dilemesen sen suclu olursun şimdi tekrar düsun derim ne icin üzulduğunu ..dostlar olmali tabi ki ama sınirlar da olmali

hepiniz haklısınız ama böyle yalnizda olmuyo kotu zamanlarinda kimin yanında olduysam şimdi kimse yanımda yok ama sorsan herkes yanımda.. neyse böyle de devam edicek demek ki rabbim eş diye yazdığı kişiyi güzel eylesin de o dostta olur koca da..